Het is onder deze kop dat “Het Kortrijks Handelsblad” vandaag (kopen!) vertelt over die duistere affaire, zonder daarbij te zeggen dat bevoordeligde partij bij de verkoop van de onderpastorie te Heule niemand minder is dan een illuster CD&V-raadslid van de deelgemeente. Ook “Het Nieuwsblad” durft zijn naam niet prijsgeven. En van “Het Laatste Nieuws” horen we niets.
Lezers van deze weblog kennen de betrokkene omwille van het feit dat hij alhier bekend staat als het raadslid (voorheen een jonge CVP-turk) dat tijdens de gemeenteraadzittingen weleens persoonlijk werk verricht op zijn labtop en daarbij elektriciteit aftapt van het stopcontact in het raadshuis.

De zaak komt kortweg hierop neer. (Niet onbelangrijke perikelen achterwege gelaten.)
De kerkfabriek Sint-Eutropius heeft een pand in de Zeger van Heulestraat (een schoon, met prachtige tuin!) verkocht onder de vraagprijs. Dat mag zou men zeggen, maar er was een hoger bod. Net en precies de vraagprijs. Een verschil van 9.000 euro. De gevolgde procedure was niet zeer koosjer. Strenge moslims noemen zoiets ‘haram. Daar gaat het om. Het 7de, 8ste en 10de gebod, voor gristenen. De scheiding tussen Sacerdotium et Imperium.
Kerkbesturen zijn als openbare instelling wel degelijk gehouden aan de wetgeving op overheidsopdrachten. En een diepgeworteld heilig principe hierbij is dat bij werken, leveringen en diensten in alle omstandigheden transparante mededinging vereist is.
Wie over de affaire van de hoed en de rand wil weten, leze de weblog van SP.A-raadslid Marc Lemaitre. kortrijklinksbekeken.skynetblogs.be.

Een pikant detail is nog dat de voorzitter van de kerkraad een notaris is, en zijn zoon ook. Worden net als wij geacht de wet te kennen.
Wie heeft zich notarieel met de verkoop bezig gehouden? Volgens het nieuwe decreet betreffende de kerkfabrieken kan een
bestuurder niet tegen bezoldiging optreden als notaris voor of tegen het bestuur van de eredienst. Kosteloos kan wel. (Dat is één van die ouderwetse regelingen over ouderlingen van kerkbesturen.)

Het College heeft een schorsingsbesluit uitgevaardigd.
De bevoegde, schijnbaar apatische schepen Jean de Bethune (CD&V) kon wel niet anders doen, – kon geen kanten uit – aangezien de hoogste bieder een klacht heeft neergelegd. Onze beste ambtenaren zien dat dan. Zo zijn ze wel, nu en dan. Die deugnieten.
Het bevoordeligde raadslid (een criminoloog) dat naar men zegt, overal waar het kan en te pas en te onpas, te goeder trouw heeft gehandeld laat zich bijstaan door het advokatenkantoor Publius. Een kantoor Рafsplitsing van huize Laga Рdat bijna of in alle ietwat belangrijke rechtsgedingen van Stad inzake publiek recht optreedt als raadsheer, pro (d̩charge) Stad. Zonder enige offerte.

Raadslid Lemaitre is van plan om de zaak aan te kaarten in de gemeenteraad van november. Benieuwd of de pastoor zal komen luisteren. In clergy? Hij hult zich in stilzwijgen, net als de notaris-senior. Deken mag ook wel eens komen, om te zien hoe zijn schepen het ervan afbrengt.
Bij die ‘interpellatie’ zal er aanvankelijk een doodse stilte heersen. Net alsof het gaat om subsidies voor het voetbal (KVK). Ook een taboe.
Daarna komen alle duivels los. Schepen Jean de Bethune zal zonder geschreven tekst antwoorden, kort of lang, vooral onverstaanbaar en rap. Ter tale. Burgemeester, voorzitter van de Raad, kan het debat dan rapido voor gesloten verklaren. Want alles is gezegd.
Verdomd, wellicht zal voorzitter het agendapunt naar de besloten zitting verwijzen. Op aanraden van kantoor Publius. De advocaten aldaar houden daarvan. Het is hun lust en leven.
Dat wordt boeiend voor Publius. Voor het eerst een zaak verdedigen van nog wel een CD&V-raadslid tegen de toezichthoudende overheid, met name de eigenste traditioneel publius-kantoorvriendelijke Stad.

Politiek probleem is dat Lemaitre ook een voorstel zal indienen. Dat moet in publieke zitting. Eén ervan is gewoon decretaal voorgeschreven.

Een en ander biedt kortrijkwatcher de gelegenheid om een volgende keer (op de dag des heren?) wat uit te weiden over de regelgeving rondom kerkfabrieken.
Er doen daarover immers nogal wat misverstanden de ronde.

Hoeveel euro is x?
Dan weet u ongeveer vanaf welk belastbaar inkomen u 1.000 euro aanvullende personenbelasting betaalt aan Stad Kortrijk.
In elk geval dit: als u x euro personenbelasting aan de Staat afstaat, behoort u tot de gelukkigen die meer dan 40.000 oude Belgische franken per jaar betalen als gemeentelijke aanvullende personenbelasting. (Over die andere belasting, de opcentiemen onroerende voorheffing, hebben we het nu niet. Die levert Stad ca. 25 miljoen op en dat is méér dan de APB.)

Dus.
Het tarief van de aanvullende personenbelasting (APB) in onze Stad bedraagt 7,9 procent. (Waarde van 1 procent is momenteel 2,3 miljoen.)
Die belasting wordt ‘aanvullend’ genoemd omdat ze berekend wordt op basis van een andere belasting: die van de Belgische Staat.
In ons stedelijk geval is x gelijk aan 12.658,22 euro.
Op uw aanslagbiljet personenbelasting en aanvullende belastingen kunt u zien of u aan dit bedrag “belasting Staat” komt, en met welke “belastbare inkomsten” dit dan overeenstemt. Dat zal waarschijnlijk toch wel iets van 35.000 euro of meer zijn. We gooien er met ons klak naar, want hebben geen zicht op wat uw mogelijke belastingvermindering is, uw belastingvrije sommen, de aftrekken.

U bent in elk geval nogal begoed.
U behoort tot de dikke nekken.
Hoeveel Kortrijkzanen verkeren in uw situatie?
Hoeveel aangiften telt men alhier waaruit blijkt dat zij onderhevig zijn aan 1.000 euro of méér APB?
Om dit te weten heb ik op Tinternet alle denkbare sites bezocht over fiscaliteit.
Het is ontstellend. Allerhande opgevraagde pagina’s op nochtans officiële websites van overheden zijn niet meer beschikbaar.
En voor zover ze bestaan zijn ze daarenboven onvoorstelbaar gedateerd. Voorbeeld: de website van het federale Ministerie van Financiën geeft de gemeentelijke aanslagvoeten weer tot en met 2005.

Over de aangiften per gemeente met het daarbij behorend belastbaar netto-inkomen dateren de meest recente gevonden gegevens van het aanslagjaar 2003. Inkomsten van 2002. Daarmee moeten we het dan stellen om na te gaan hoeveel Kortrijkse belastingplichtigen momenteel 1.000 euro APB afdokken aan Stad.
De hiernavolgende cijfergegevens zijn dus verouderd, maar zijn misschien toch enigszins een indicatie voor de huidige toestand.

Begoeden en minder begoeden

In het aanslagjaar 2003 waren er ter stede 37.023 aangiften.
Daarvan waren er 5.707 die belastbare netto-inkomsten aangaven van meer dan 40.000 euro.
Men kan met enige redelijkheid veronderstelllen dat die 15 procent begoede belastingplichtigen meer dan 1.000 euro APB aan Stad betaalden, des te meer omdat de aanslagvoet toen hoger was.

Misschien wou u nog weten hoeveel arme belastingplichtigen er hier zijn?
Ziehier het aantal aangiften per klasse van 10.000 euro. Aanslagjaar 2003.
Minder dan 10.000: 5.878 aangiften (15 procent).
Tussen 10 en 20.000: 13.667 (36 procent).
Tussen 20 en 30.000: 7.748.
Tussen 30. en 40.000: 4.023.
Tussen 40 en 50.000: 2.317.
Méér dan 50.000: 3.390 (9 procent).

Het gemiddelde inkomen per aangifte bedroeg in 2003: 25.270 euro.
Het mediaaninkomen: 19.175 euro.
Voor de statistici nog dit. Het interkwartiel verschil is 18.781 euro. De interkwartiele coëfficiënt: 97,94. Assymetrie: 26,36.

Als Alain Cnudde, schepen van Financiën, eindelijk eens met foto de pers wil halen zou hij kunnen het bericht verspreiden met het antwoord op de vraag hoeveel belastingplichtigen momenteel aan Stad méér dan 1.000 euro APB betalen. DOEN ! Of minder.
Plus iets dergelijks over de OV.
Dat is info. Dat is actieve openbaarheid van bestuur.
Schone kleurrijke grafieken in de Stadskrant.