Category Archives: ambtenaren

ambtenaren, schepencollege

Nog een laatste goedmenende waarschuwing gericht aan Claudio Dell’Anno maar ook aan Stad

Beste Claudio-Junior Francesco,
Amico,

U weet heel pertinent dat KW u een goed hart toedraagt. Niet voor niets immers vertellen we hier altijd tevens EN VOORTIJDIG over de flaters van het stadsbestuur. De redactie en directie van deze stadskrantblog heeft dan ook unaniem besloten om geen opmerking of bezwaren te formuleren ter gelegenheid van uw twee aanvragen tot het verlenen van een stedenbouwkundige vergunning.
Dat zou nochtans heel goed kunnen, maar hier hopen we allemaal in Kortrijk dat die gele aanplakbrieven met de bekendmaking door stadsambtenaren zelf zijn aangebracht. Of op een of andere manier gepast geacht. Van groot belang is dit. Er is hier zo’n hoge ambtenaar die om de haverklap met fiets in stad rondrijdt. (In Mechelen bijv. verleent men deze service.)
Tijdens de lopende huurovereenkomst met de VMMa mogen zij wel niet binnen in uw Oude Dekenij, maar voor deze keer willen we samen met alle Kortrijkzanen die mogelijke huisvredebreuk maar al te graag door de vingers zien.

Zoals gezegd zijn de bekendmakingen niet reglementair aangebracht.
Herlees nog maar eens art. 5 van het Besluit van de Vlaamse Regering van 5 mei 2000 betreffende de openbare onderzoeken over aanvragen tot een stedenbouwkundige vergunning.
De bekendmakingen worden aangebracht op een schutting of op een aan een paal bevestigd bord, en op de grens tussen het terrein en de openbare wegen evenwijdig met die openbare weg. Bij u hangen die affiches aan een raam in de achtertuin die daarenboven tot verboden terrein is verklaard.
Wel, als die aankondigingen door ambtenaren zijn aangebracht, dan draagt u bij deze onregelmatigheid niet de minste schuld (fallo, colpa).

Let nu even goed op, Claudie. Indien niet, dan begint het erop te lijken dat men u een loer wil draaien. Want, waarom geeft de wijkagent of een gemeenschapswacht (of een schepen?) u geen lichte wenk om orde op zaken te stellen? Stadsambtenaren worden geacht ten dienste te staan van de bevolking. Staat in hun deontologische code.

Duce Claudio, vlieg maar een keer uit in een Italiaanse koleire. Met redenen bekleed, ditmaal.
Stad zelf gaat namelijk zwaar in de fout. Volgens art. 8 van voornoemd besluit van de Vlaamse regering hangt het gemeentebestuur verplicht gedurende dertig dagen vanaf de aanvang van het openbaar onderzoek (dat is hier begonnen op 25 september) de bekendmaking uit in het gemeentehuis. Onze vliegende reporter Diepe Throot is nog net even in weer en wind gaan kijken in de tochtige gang van het oude stadhuis. Geen bekendmakingen te zien onder de naam bvba Clausix.
Als het zover komt dat een heropening van het openbaar onderzoek nodig blijkt, dan is Stad medeverantwoordelijk daarvoor.

Onze grote vrees is nu dat uw restaurant niet zal kunnen heropenen op 15 oktober aanstaande.
Twee artikels van het regeringsbesluit werden flagrant overtreden. Twee. Of drie?
Welnu, beste Claudie, ons schepencollege lacht daar niet mee hoor.
Nog zeer recent is door dat College een bezwaarschrift tegen de bouw van een serie woningen en een studentenhuis in de Maandagweg gegrond verklaard. En weet u waarom? De bekendmaking (aanplakking van de gele affiche) gebeurde niet conform met artikel 5 van het besluit van de Vlaamse Regering ! Naar aanleiding van dit bezwaar werd een nieuw openbaar onderzoek opgestart !
Claudio, het openbaar onderzoek in uw zaak duurt dertig dagen, te rekenen vanaf 25 september. De mogelijke bezwaarschriften worden na die periode pas behandeld en dat kan ook al een tijdje duren. Stel dat een of andere pipo een bezwaar oppert tegen de aanplakking in de veranda van uw restaurant Dell’Anno. Heropening van het openbaar onderzoek volgt dan. Wordt het intussen stilaan december eer u kan starten met de gevraagde verbouwingen?
Kafkaiaanser wordt het nog als een kommaneuker het erg vindt dat ook artikel 8 van het besluit werd genegeerd. Stad zelf in overtreding, wegens gebrek aan aanplakking in het stadhuis ! Stad zelf verantwoordelijk voor een verlenging van het openbaar onderzoek…
Dit alles voorspelt een lange procesgang…

Claudio en Gaëlle, heeft uw bvba de kosten betaald van aangetekende zendingen door het stadsbestuur gedaan? Waarom deze vraag, ja?
Indien niet, dan beging het bestuur alweer een flater. Dat zit zo. Kijk even naar art. 7: nog voor de aanvang van het openbaar onderzoek dient een gemeentebestuur aan alle eigenaars van aanpalende percelen per post een aangetekende zending te sturen om te berichten over een bouwaanvraag met openbaar onderzoek. Op kosten van de aanvrager.
Ge ziet, we pogen u zo goed mogelijk bij te staan. U te ontlasten van alle mogelijke kopzorgen.
Dat uw raadsman Marc Verwilghen maar vlug zijn surfplank aan de wilgen hangt, om meer tijd vrij te maken voor uw rechtvaardige zaak.

Een samenvatting, Claudio.
* Stad overtreedt art. 8. Misschien ook art. 7, maar u kan dit nagaan.
* Jij wellicht art. 5 als u de affiches tenminste zelf hebt aangebracht. Maar Stad corrigeert u niet en vertoont hiermee kwaadwilligheid.
* Stad heeft eind vorig jaar art. 3 én het gemeentedecreet zwaar geschonden. Geen onderzoek over de functiewijziging van de Oude Dekenij, geen goedkeuring gevraagd aan de gemeenteraad, ook niet over de huurovereenkomst met VMMa. Maar dat is oud vuil, waar geen haan meer naar kraait.

Nog even tussen ons, lieve Claudie ragazzo.
Betaalt VMMa nog de huur, nu het gebouw is verzegeld en niemand er nog kan van gebruik maken? Je mag er zelfs niet meer alleen binnen.

Claudie, veel sterkte toegewenst.
Houd er de moed maar in.
Moge het jou en Gaëlle goed gaan.
Passarà, passarà. Primo o pio.
Arrivederci.

Bij gelegenheid zal onze onderzoeksjournalist Diepe Throot u de namen bekend maken van al wie uw plannen wil ondermijnen. Dan kun je ze bij de heropening uitnodigen en ze daarbij op een bedje van stro een bedorven vis voorschotelen, gecamoufleerd door een van uw meesterlijke sausjes. En we nodigen het productiehuis uit van de serie “Mijn Restaurant”. Op VTM zien we die schijnheiligaards dan brakend de Oude Dekenij verlaten. We halen er ook de pompiers bij om het plein Sint-Maartenskerkhof en de muren van de kerk schoon te spuiten. Het laatavondjournaal zal gegarandeerd openen met deze item. Claudie, uw restaurant wordt wereldberoemd. Graag gedaan.

ambtenaren, cultuur

Hoe zoekt Kortrijk een “intendant” voor cultuur?

Op een heel merkwaardige manier.
Het zit er dik in dat de verantwoordelijke schepenen in de gemeenteraad van aanstaande maandag 14 september in zwaar weer zullen terechtkomen. Bevoegd voor cultuur maar ook voor bestuurszaken en juridische zaken is schepen Christine Depuydt. Terwijl Hilde Demedts bevoegd is voor personeel.

De nieuwe intendant wordt niet aangezien of aangeworven als ambtenaar. Hij wordt dientengevolge geen personeelslid maar wel aangesteld als een dienstverlener via de wet op de overheidsopdrachten. De “levering” van een dienst. Raar in meerdere opzichten.
Eerstens is het zo dat iedereen weet dat die intendant het vacuüm moet invullen dat is ontstaan door het feit dat de huidige directeur van cultuur ambtshalve zal worden herplaatst. Zonder dat het met zoveel woorden wordt gezegd, vraagt men aan de intendant om schoon schip maken in het cultuurbeleid van Stad. In feite wordt het een nieuwe manager van het beleidsdomein cultuur.
Dat men hierbij de wet op de overheidsopdrachten inzake het verlenen van diensten toepast is merkwaardig en ongezien. Normale diensten zijn die van bijvoorbeeld een architect, een computerfirma, een advocaat, een vervoerbedrijf, enzovoort. Ja, misschien kunnen we die intendant beschouwen als een (tijdelijk) bedrijfsadviseur. Soort crisismanger?

Een overheidsopdracht wordt normaliter gegund via een aanbesteding of een offerte. In uitzonderlijke gevallen via een onderhandelingsprocedure. De wet op de overheidsopdrachten bepaalt dat die procedure kan toegepast worden als de aard van de dienst zodanig is dat de opdracht niet met voldoende nauwkeurigheid kan worden bepaald.
Aangezien de intendant volgens het stadsbestuur dus niet weet wat hem te doen staat, past men nu die uitzonderlijke procedure toe: onderhandeling, gelukkig nog met voorafgaandelijke bekendmaking. (Waar? Hoe? Slechts 300 euro voorzien.)

Weet die intendant dan niet wat zijn opdracht is?
Nou, schepen Depuydt wist het onderhands wel in het Kortrijks Handelsblad van gisteren. (Zie vorig stuk.)
Trouwens, officieel vraagt men aan de kandidaten om een visietekst te ontwikkelen over de ambities van het cultuurbeleid, gepaard gaande aan een plan van aanpak en een methodiek.
Hierbij mogen de betrokken zelf een prijs en randvoorwaarden voorstellen in verband met het realiseren van de opdracht.

Wat moet dat kosten?
Het College voorziet een budget van 100.000 euro. Per jaar! Dat is merkwaardig veel als men ziet dat voor dit jaar de brutoloonkost van de algemene directie en de beleidscoördinatie van cultuur slechts ongeveer 280.000 euro bedraagt. En de werkingskosten ca. 290.000 euro. Niet helemaal te verstaan is dat in het budget ook sprake is van een vacatietoelage van 40,21 euro per uur.

Wat zijn de selectiecriteria?
Een diploma hoger onderwijs van het lange type of een functie op dit niveau. (Hopelijk wordt het geen softe agoog of een culturele antropoloog. We hebben een nonense-figuur nodig.)
Vijf jaar ervaring in een leidinggevende functie.
Ervaring met de sector en met openbare besturen.

Wie maakt er deel uit van de beoordelingscommissie?
– De schepen van cultuur? (Mag dat?)
– Externe deskundigen:Miek De Kepper (van het steunpunt Lokaal Cultuurbeleid) of Hilde Plas (VVSG) en Bruno Verbergt (cultuurdirecteur in Antwerpen) of Eric Temmerman (van de Vooruit?).
– Paul De Marez, directeur Burger en Welzijn in onze stad. (Onze Paul moet nu maar eens zien welk vlees hij in de kuip toelaat, voor een stad als Kortrijk.)

Weet die beoordelingscommisie wel wat men verwacht van de intendant?

OPROEP AAN DE KANDIDATEN !
Lees alles van kortrijkwatcher en de blog van raadslid Marc Lemaitre “Kortrijk links bekeken”.
Uw slaagkansen zullen verdubbelen als u dat aan niemand vertelt. Zeker niet aan de beoordelingscommissie.

ambtenaren, cultuur

Waarom zoekt Kortrijk een “intendant” voor cultuur ?

Als we dat maar eens wisten !
De aanstelling van een “intendant” als dienstverlener in een beleidsdirectie is waarlijk een unicum, niet enkel voor Kortrijk maar in alle Vlaamse gemeenten.
Aan de ambtenarij hoef je die vraag naar het waarom niet voor te leggen. De deontologische code die ambtenaren in de gemeenteraad van maandag 14 september aanstaande in de maag gesplitst wordt, geeft ze naar buiten uit weinig (geen) spreekrecht.

Zullen we het dan maar vragen aan Christine Depuydt, de nieuwe schepen van cultuur?
In het Kortrijks Handelsblad van vandaag zegt zij daar iets cryptisch over.
Huidig cultuurdirecteur Machteld Claerhout (vast benoemd, KW) is met zwangerschapsverlof en krijgt daarna een andere opdracht. En in deze legislatuur komt er geen nieuwe cultuurdirecteur. Dat is gewoon zo. Dat gaat hier zo. Vandaar dus: “Wij leggen maandag aan de gemeenteraad voor om een intendant alles op een rij te laten zetten”. Alles op een rij. Stond niets op een rij zeker.

In klare taal betekent dit dat er stront aan de knikker is in het gehele Kortrijkse cultuurbeleid. Dat er bijvoorbeeld een totaal gebrek is aan management (inzet) en dat men er beter aan had gedaan om de proeftijd van Machteld Claerhout wat langer aan te houden dan ̩̩n jaar. Overigens is over Рlaat ons zeggen Рde vacatie van Machteld nog geen enkel Collegebesluit bekend. Terwijl dat ergens al in juni-juli is beslist.

Schepen Depuydt zegt dat in het KH een beetje anders omfloerst. Kan ze goed.
“De bedoeling is om alles beter op elkaar af te stemmen, te kijken welke projecten haalbaar zijn en of wij daar al of niet subsidies kunnen voor krijgen. Het komt er op neer dat wij alle inspanningen en voorzieningen op cultureel vlak beter willen laten renderen.”

Intussen blijft er nog de vraag waarom Рin afwachting van bijvoorbeeld de aanwerving van een nieuwe cultuurdirecteur Рeen intendant nodig is. We hebben hier toch nog een cultuurbeleidsco̦rdinator ? Hapert er daar misschien ook wat mee?
Nog in het KH beweert de schepen nochtans dat wij in de cultuursector op diverse posten waardevolle mensen hebben.

De opdracht van de intendant is tijdelijk en loopt maximum tot en met 30 juni 2013. Volgens schepen Depuydt zou de intendant begin volgend jaar moeten kunnen starten, maar dat staat niet in het voorgelegde gemeenteraadsbesluit.

Brengt de tekst van het gemeenteraadsbesluit misschien uitsluitsel over de vraag waarom cultuur plotseling een intendant nodig heeft?
Tijdelijk en misschien wel deeltijds?
We citeren in de ambtelijke taal.
“Het cultuur- en kunstenbeleid van de stad Kortrijk wordt op heden gekenmerkt door een veelheid aan (deel)visies en beleidsplannen die er dienaangaande intern en extern leven.” (Vertaling van KW: het is een soep van jewelste.)
“Daarenboven formuleerde de stad een overkoepelende beleidsambitie om van Kortrijk een jonge dynamische woonstad te maken. Tijd dus om beide elementen te vertalen in een integrale en geïntegreerde visie die aangeeft welke de verschillende ambitieniveaus zijn die door de respectievelijke facetten van het cultuurbeleid kunnen worden nagestreefd. (…) De intendant zet in essentie de grote lijnen voor het cultuurbeleid uit en implimenteert deze visie.”

Hoe moeten we dit nu weer verstaan?
Dat er tot op heden dienaangaande nog weinig is gebeurd?

De kandidaat-intendant wordt gevraagd om een visietekst voor te leggen en een stappenplan. Alstublieft zeg? Gaan we weer herbeginnen?
Tip: er bestaat voor deze legislatuur al een lijvig (197 bladzijden) beleidsplan en alles staat er in. Er is zelfs een SWOT-analyse gemaakt die wat de zwakke punten betreft alleszins juist is voorspeld.
Voorspelde zwakke punten waren toen al onder meer: 1) nood aan beter afstemming tussen beleids- en beheersdirecties, 2) nood aan rolafbakening en interne communicatie, 3) de vaststelling dat niet altijd de juiste mensen op de juiste plaats staan.

Juist. Klopt.
De intendant weet dus wat hem te doen staat. De verantwoordelijken aan de dijk zetten.
Managen. Leiding geven. Niet veel delegeren. Veel zelf doen. Niet theoretiseren. Niet de zoveelste visie willen ontwikkelen. Op de werkvloer staan. Het heft in handen nemen. Overal (op kantoor én op manifestaties) en altijd aanwezig zijn. Fysiek contact houden met de culturele actoren. Dingen afschaffen. Bijvoorbeeld het Autonoom Gemeentelijk Bedrijf Buda. (Niet te verwarren met Buda KC.)
Na een half jaar moeten we hem allemaal kennen en herkennen.

P.S.
In een volgend stuk beantwoorden we min of meer de vraag hoe men aan een intendant-cultuur wil komen en wat dat moet kosten.

ambtenaren

Over een spreekverbod en spreekplicht voor stadspersoneel

Maar eerst even dit.
A code is nothing, coding is everything.
Het gemeentedecreet verplicht gemeentebesturen tot het opstellen van een deontologische code voor ambtenaren en raadsleden, inclusief die van het College. Moest ten laatste gebeuren tegen eind 2006.
Voor het Kortrijks stadspersoneel (ook de brandweer?) is er nu pas een ontwerp opgemaakt.
Voor de raadsleden stond er in zitting van 11 februari 2008 een deontologische code op de agenda. Dusdanig belachelijk dat die is weggestemd. Beslist werd toen (in 2008) om een werkgroep met juridische assistentie op te richten ten einde een nieuwe code op te stellen. Niets meer van gehoord.
Niettemin – het is te gek voor woorden – besliste het College daags nadien om de code zoals goedgekeurd in de gemeenteraad (sic) ook van toepassing te brengen voor burgemeester en schepenen…

Ja, coding is everything.
Er is al van bij het begin van deze legislatuur een werkgroep ter zake opgericht!
En nu ligt er dus een ontwerp voor met een gedragscode voor het stadspersoneel.

Hierin krijgt het personeelslid een principieel spreekrecht en in een aantal gevallen ook een spreekplicht. Maar het spreekrecht zal steeds op een gereserveerde manier uitgeoefend worden. Wel, dat heeft elektronisch journalist kortrijkwatcher al meermaals ondervonden. Dit jaar alleen al tweemaal geen ambtelijk antwoord gekregen op twee puur informatieve vragen.

In de code staat nog dat er een spreekverbod geldt voor het bekendmaken van gegevens die betrekking hebben op de voorbereiding van beslissingen. Dat mag niet. Er is een omzendbrief van 1 december 2006 (VR/2006/2) van toenmalig minister-president Yves Leterme over openbaarheid van bestuur.
Die zegt: “Een document opgesteld in het kader van een besluitvormingsproces verkrijgt zijn definitieve status als het ondertekend is door de bevoegde persoon. Dat betekent dus NIET dat er een eindbeslissing moet zijn in het besluitvormingsproces. Ook tussentijdse rapporten, adviezen en dergelijke zijn openbaar.”

Art. 3 § 6 van het ontwerp vermeldt nog dat contacten met de pers en media verlopen via de communicatieambtenaar indien het initiatief uitgaat van het stadsbestuur. Niet verstaan. Betekent dit dat schepenen en burgemeester niet meer persoonlijk mogen bellen naar de pers om in de gazetten te komen?
En dit wordt ingewikkeld. “Als een personeelslid wordt gecontacteerd door de pers loopt de communicatie via de voor de communicatie aangestelde ambtenaar binnen de directie in overleg met de functioneel bevoegde schepen”.
Peter Lanssens van “Het Laatste Nieuws”, knoop dat maar eens goed in je oren.

Over de spreekplicht is de code bijzonder karig.
In die voor het stadspersoneel van Ronse staat er dit te lezen: “Wanneer de omstandigheden het rechtvaardigen is klokkenluiden een optie.”

ambtenaren, cultuur

Trouwen buiten het stadhuis ? Mag dat ? Kan dat ?

VLD-fractieleider Koen Byttebier had in de krant gelezen dat in de Kamer op 26 maart een wetsvoorstel is goedgekeurd waarbij gemeenteraden de bevoegdheid krijgen om meerdere plaatsen aan te duiden waar huwelijken kunnen worden voltrokken. Vandaar dat hij in de gemeenteraad van vorige maandag aan Marie-Claire Vandenbulcke, de schepen van trouwplechtigheden, vroeg of zij bereid was om voorstellen te doen omtrent mogelijke locaties.
Zelf suggereerde het raadslid markante eigentijdse locaties (het museum 1302), charmante (kasteel van Heule of ’t Oud Gemeentehuis van Marke), en nog enkele andere plaatsen in deelgemeenten. Kwestie van Stad “trouwvriendelijk” te maken.

Politici doen er altijd best aan om niet de papieren perse als secundaire bron aan te nemen, maar wel de originele authentieke documenten.

Jawel, in het oorspronkelijk ingediende (al in mei vorig jaar) wetsvoorstel stond dit te lezen: “De gemeenteraad wijst binnen de gemeente een of meerdere plaatsen aan om huwelijken te voltrekken.”
In de door de plenaire aangenomen tekst zijn evenwel de woorden “een of meerdere plaatsen” weggevallen. En van een soort (onuitgesproken) opgelegde verplichting is geen sprake meer.
De goedgekeurde tekst luidt nu: ” De gemeenteraad kan binnen de gemeente een andere openbare plaats met een neutraal karakter, waarvan de gemeente het uitsluitend gebruiksrecht heeft, aanwijzen om huwelijken te voltrekken.”
Op de één van “een openbare plaats” staan geen accenten. Het is dus geen telwoord?

De verslagen van de commissies zijn hieromtrent onduidelijk, dubbelzinnig.
In elk geval benadrukte de staatssecretaris Melchior Wathelet dat hij het wenselijk vond om de keuzemogelijkheid te beperken tot één (1) alternatieve plaats. “Als de gemeenten meerdere plaatsen aanwijzen, zullen de koppels de plaats willen kiezen die hun het best uitkomt en zullen ze niet begrijpen waarom niet systematisch op hun verzoek wordt ingegaan.”
Voorts is er nu wel een heel duidelijke beperking in de keuze van de mogelijke plaats(en). Het moet gaan om een locatie waarvan de gemeente het uitsluitend gebruiksrecht heeft !

Uit de voorafgaande besprekingen in de Kamercommissies kan men ook afleiden dat de keuze van de plaats(en) waar men eventueel kan trouwen niet afhankelijk is van charme, eigentijdsheid, gezelligheid, romantiek of originaliteit.
Citaat uit de subcommissie ‘familierecht’, vanwege een mede-indiener van het voorstel (Raf Terwingen van CD&V.)
“Belangrijk is aan te stippen dat het moet gaan om vaste plaatsen. Het is inderdaad belangrijk dat dit niet geheel vrijgelaten wordt, om te vermijden dat door bepaalde bewoners druk wordt gevoerd om te kunnen huwen op gelijk welke plaats, op de meest originele manier.”
En toen naar aanleiding van het millennium veel kandidaat-trouwers op een originele plaats en/of manier in het huwelijksbootje wilden stappen heeft de minister van Justitie op 14 december 1999 nog een circulaire naar de gemeenten verstuurd om te zeggen dat dit niet mocht.

Het wetsvoorstel is in de plenaire zitting van de Kamer met een ongeziene meerderheid goedgekeurd. Zonder een woord. De verslaggeefster was zelfs afwezig. Slecht één onthouding en geen enkel tegenstem.
In feite is de diepe bedoeling van de wetgever om een aantal uitzonderlijke, bestaande gebruiken een wettelijk karakter te bezorgen. Huwelijken in districthuizen (Antwerpen), in gevangenissen of ziekenhuizen.

Schepen Vandenbulcke was in haar repliek duidelijk niet happig om in te gaan op het voorstel van haar partijgenoot Koen Byttebier.
We hebben namelijk in het stadhuis een mooie trouwzaal (dat doet er dus even niet toe) en daarenboven kunnen we straks van de Raadskelder gebruik maken om een toast uit te brengen op het geluk van het nieuwe trouwkoppel.
Maar, misschien zouden later na restauratie de Broeltorens nog in aanmerking kunnen komen.

ambtenaren

Kom thuis in de Stad werken (3): 303 plus 111 ?

Wat schrijft die papieren perse (die van de dode bomen) toch weer allemaal?
Of misschien beter: wat tekenen persjongens toch allemaal op uit de mond van de burgemeester? Zonder dit te checken bij kortrijkwatcher. (Zie stuk van 22 februari, met als titel “kom thuis werken”.)

Ziehier wat er staat in “Het Nieuwsblad” van vandaag. Kop: “303 geïnteresseerden voor twee jobs”.

“In tijden van crisis zijn jobs bij overheidsbesturen zeer gegeerd. De stad Kortrijk heeft vacatures voor twee arbeiders,waaronder één in de dienst milieu. Het wordt een moeilijke keuze voor de stad want volgens waarnemend burgemeester Lieven Lybeer zijn er voor de ene functie 169 kandidaten en voor de andere 134. Samen willen dus 303 werkzoekenden één van de twee jobs.”

Wat klopt er daar nu van?
Het aantal geïnteresseerden zal wel juist zijn. (Maar dit staat nu wel niet te lezen in de krant: voor de 3 gezochte poetsvrouwen of -mannen waren er op de sluitingsdatum van de inschrijving – op 1 februari – 111 gegadigden.)
Overigens zou Stad wellicht het aantal inschrijvingen kunnen beperken door veel nauwkeuriger de (diploma)vereisten en de gevraagde nuttige ervaring te vermelden bij de vacatures. Bij de advertenties in het kader van “Kom thuis werken!” leek het erop alsof zowat iedereen kon solliciteren.

Lieven Lybeer was toen net nog geen burgemeester toen het College begin januari besliste dat Stad uitkeek naar 12 ploegbazen (niveau D4). Voor de directie Leefmilieu alleen al waren er 6 vacatures. Hoe staat het daarmee?
De burgemeester heeft het in de krant van vandaag evenwel over twee arbeiders, waarvan één in de dienst Leefmilieu.
Maar waar haalt hij dat toch?
Begin januari zocht men op niveau D1-D3 alleen al voor leefmilieu naar 6 vakmannen. Zes. En verder nog naar één iemand voor de dienst Facility (gebouwen), drie poetsers en twee “zaalwachters”.
ZIJN ER DAN AL ENKELE ARBEIDERS HORS CONCOURS AANVAARD? ZIJN HET VOORMALIGE KAJOTTERS?

Nog dit.
Voor bepaalde van die functies wil men systematisch “het kader verjongen”.
Hoeveel van die 303 vermelde werkzoekenden hebben zonder het te beseffen nodeloos gesolliciteerd?
Weet u wie er nog zal afvallen uit de race? Al wie het bewijs van diplomavereisten niet heeft opgestuurd vóór 1 februari.

ambtenaren

“Kom thuis werken”! Vacatures in Stad (2)

Helaas weten we nog niet hoe de diverse jury’s zullen zijn samengesteld. Daarover zou een nota worden voorgelegd in het schepencollege van 14 januari, maar die is niet te vinden. Kandidaten! Vergeet de ultieme inschrijvingsdatum van 1 februari niet.
Maar maakt u een kans?

Wil je (thuis) ploegbaas van niveau D4 worden?
Momenteel zijn er 12,2 VE vacant in contractueel verband. De vacatures kunnen per soort functie onderwerp uitmaken van 6 verschillende selectieprocedures. Te weten: aanwerving, bevordering, procedure van interne personeelsmobiliteit, en combinaties van dit alles.
Men zoekt naar 6 ploegbazen bij de directie Leefmilieu(algemeen) en nog 2 bij leefmilieu (groen). Bij Mobiliteit en Infrastructuur wil men 1 iemand met specialiteit technische uitrusting en nog 1 iemand voor wegeniswerken. Bij Facility (hier garage) is er 1 ploegbaas nodig. En bij de directie Sport wil men 1 iemand aanwerven of bevorderen. Totaal: 12 personen.
Het salaris is gekend bij de bevorderingsprocedure. Minimum bruto basismaandwedde is 2.179,32 euro plus 21,85 euro standplaatsvergoeding. Iemand uit de privésector kan maximaal 15 jaar nuttige ervaring in rekening brengen voor het bepalen van de geldelijke anciënniteit. Voor de functie van ploegbaas speelt naast uw syndicale gezindheid ook ervaring en emotionele of sociale intelligentie een cruciale rol. Vandaar dat men in feite op zoek gaat naar “senior ploegbazen” zodat heel jonge mensen of schoolverlaters eigenlijk niet hoeven te solliciteren. Van de stadsmedewerkers die wensen mee te doen aan de competitie verwacht men 4 jaar niveau-anciënniteit.

Misschien wil je administratief medewerker van niveau C1-C3 worden?
Momenteel zijn er 2 vacatures bij de directie Burger en Welzijn, dat is 1 voor het team ‘jeugd’ en 1 voor het team ‘vreemdelingen’.
Hier zullen de vacatures uitsluitend ingevuld via een aanwervingsprocedure. Maar het is de bedoeling om later op het jaar ook een bevorderingsprocedure op te starten voor personeelsleden van niveau D. Hier is het Collegebesluit dubbelzinnig. Plots luidt het: “Vanzelfsprekend kunnnen onze administratieve niveau D-medewerkers die aan de diplomavereisten (hoger secundair onderwijs) voldoen ook aan de aanwervingsprocedure deelnemen”.
De medewerker van het team “vreemdelingen” zal wel van enige talenkennis moeten getuigen. Plus wat juridische kennis en maturiteit. Men zoekt dus een “senior medewerker”. Meerekenbaarheid van de nuttige ervaring is hier bepaald op 15 jaar.
Voor het team ‘jeugd’ mag het een “junior” zijn. Hij krijgt zelfs de kans om zijn job op de werkvloer aan te leren en wat de “meerekenbaarheid” van de ervaring betreft is maximaal vijf jaar van tel.
De personeelsadvertentie op de website van Stad is weerom niet heel precies. Men zegt er niet bij dat men voor de medewerker “jeugd” zal putten uit de werfreserve. Solliciteer dus weerom niet.

Er is ook nog een vacantverklaring van assistenten (D1-D3).
Op heden gaat het om 1 polyvalent vakman bij het gebouwenteam van de directie Facility, 3 poetspersonen (waarvan 1 bij cultuur), 1 vakman infrastructuur, 4 redders (tijdelijk), 2 zaalwachters bij de directie Sport (in feite voor de opvang piek seizoen in het open zwembad!), 4 vakmannen voor groenonderhoud, 2 vakmannen leefmilieu. Maar: “technisch gezien komt dit neer op 7 aanwervingsprocedures”.
Omdat men in de loop van dit jaar nog vacatures verwacht opteert men voor het aanleggen van een wervingsreserve.
Alleen voor de functie van polyvalent vakman, de vakman voor groenonderhoud is ervaring vereist. Bij de andere functies streeft men naar verjonging van het kader.

Zeau.
Nu weet u wat meer dan er staat op de website van Stad en kunt u beslissen of het zinvol is om te solliciteren.

ambtenaren

“Kom thuis werken” ! Vacatures in Stad (1)

Onder de ietwat ongelukkig gekozen metaforische titel “kom thuis werken” kunt u op de website van Stad een aantal vacatures vinden. Men zoekt vakmensen, ploegbazen, administratief medewerkers. Het klein grut dus.

Maar om hoeveel vacatures gaat het juist? Hoeveel valt er te verdienen? Hoe verloopt de aanwerving of bevordering? Is er een jury? Aan welke vereisten moet men voldoen?

De vacantverklaringen zijn pas gebeurd in een schepencollege van 7 januari. Moesten dan nog openbaar gepubliceerd in een extra Stadskrant (al gezien?), de Streekkrant (?), de VDAB-website (al gevonden?), – terwijl de uiterste inschrijvingsdatum al op 1 februari valt. Ga vooral op audiëntie bij Lieven Lybeer. Zie zijn website voor dagen en uren. Pint drinken in “De Gilde”. Niet: de “Middenstand”. Laat enigszins blijken dat uw vadere, met moedere, ooit lid waren van het reisbureau Ultra Montes. Aan voorhuwelijkssparen deden. Een verloofdencursus volgden. Kardinaal Cardijn in het VTI mochten de hand drukken.
Kajotters hebben voorrang.

Meer info in een volgend stuk.
Lees intussen hier nog eens dat stuk van 23 mei vorig jaar. “Nieuwe betrekkingen in het verschiet”.
Daarin zagen we dat het College toen een shortlist had opgemaakt van aan te werven personeel van een eerder hoger niveau. Een wooncoördinator, een onderwijscoördinator, een coördinator Europa/euroregio. Welnu, die wervingsdossiers zijn nu nog altijd lopende!

Met nog een aantal andere belangrijke dossiers. Over de aanwerving van een deskundige voor het economisch loket (dat unieke?), een boekhouder voor Financiën (waarschijnlijk voor de autonome gemeentelijke bedrijven en VZW’s), een Vlarem-deskundige voor de directie Leefmilieu. Die laatste dient om schepen Bral van Milieu uit te leggen wat een ozongat is en wie sir Kyoto is.

Er is ook nog sprake van een vormingsdeskundige, maar ik meen te weten dat die al is aangesteld via interne rotatie van een voormalig onderwijskundige naar een “vormingsverantwoordelijke”.
(Een vormingsdeskundige is een deskundige over vorming.)

En: wanneer zal men nu een keer eindelijk de procedure opstarten voor de aanwerving van een wetenschappelijk medewerker voor het Broelmuseum?

(…)

ambtenaren

Een fotocabine of niet in de dienst burgerzaken? Geef uw mening! VOX mee!

Om de haverklap vragen de media onze (soms ongezouten) mening over alles en nog wat.
Laat ons dit voxen noemen. De ‘vox populi’ aan het woord laten.
Kortrijkwatcher doet daar zeer ongaarne aan mee, maar volgens onze directie heeft deze trend naar democratische interactie een positieve invloed op ons abonnementenbestand en daarmee op onze reclame-inkomsten.
Zodus. De hoofdredacteur geeft onder deze commerciële druk toe, met dien verstande dat hij heeft bekomen dat de lezer tenminste argumenten zal krijgen om zijn mening te staven. Zodat we niet geconfronteerd worden met volkomen onnozelheden.

Het schepencollege heeft principieel beslist om een fotocabine te plaatsen in de dienst burgerzaken in de Leiestraat.
En dit terwijl de directie Burger en Welzijn zelf daar faliekant tegen gekant is!
Wat vindt u daar nu van of over?

Laat ons even de voor- en nadelen op een rijtje zetten.

De voordelen

– Betere service naar de burger toe.
– De kwaliteit van de foto’s genomen in een cabine is er gevoelig op vooruit gegaan.
– Lage kostprijs (5 euro voor 4 of 5 foto’s).
– Opbrengst is voor de stadskas (25 procent op de netto-omzet).

De nadelen

– Concurrentie aan Kortrijkse fotografen.
– Wat als blijkt dat de foto’s niet kunnen aanvaard worden? Geld teruggeven? Gratis tweede poging?
– Wat bij tijdelijk defect van de cabine?
– Komen er ook cabines in de randgemeenten?
– Wat met mensen die niet zo vertrouwd zijn met het gebruik van dergelijke toestellen?
– Zal men (bijvoorbeeld jongeren) geen misbruik maken van het toestel?
– Er is elders al een fotocabine.
– In de toekomst wordt alles digitaal.

Kent u nog voor- of nadelen?
Alvorens u hier gaat voxen nog dit.
Blijkt dat het stadsbestuur al enige mogelijke leveranciers heeft geraadpleegd.
Twee firma’s stellen voor om gratis een cabine te plaatsen, met een return van 25 procent voor de stadskas. Zijn nog bereid om in te staan voor het onderhoud (niet voor de energiekosten) en ze garanderen de herstelling van een defect binnen de 8 uur. Zij garanderen ook terugbetaling in geval dat de foto aanleiding geeft tot gekibbel.
Een andere firma stelt voor dat Stad gewoon een toestel koopt. (Kostprijs 17.000 euro.)

Zo.
Nu kunt u met kennis van zaken oordelen.
De fundamentele vraag is natuurlijk tot hoeverre dienstverlening van Stad aan de burger kan leiden.
Kan er nog een schoenmaker vanaf? Er zijn al veel hoge hakken gesneuveld van vrouwen die inderhaast nog een paspoort wilden ophalen in de dienst burgerzaken of bevolking.
(Onze directiesecretaresse wil ook wat meer fauteuils in stadsdiensten. En een plaatsje om zich wat op te maken als zij zich door de regen naar de Leiestraat moet spoeden.)

ambtenaren, sociaal

Hoeveel geld krijgen onze gebiedswerkers en wat doen ze daarmee?

Hoe zouden wij dat nu weten, als de gebiedswerkers zelf van de 17 gebieden op hun weblog (www.kortrijkidee.be) melden dat zij zich het hoofd breken over de vraag wat te doen? En qua middelen is het ook niet eenvoudig om uit te vissen om hoeveel euroots het gaat.
We doen een poging.
De financiële middelen komen van de Vlaamse overheid, het Stedenfonds. Niet te verwarren met het Gemeentefonds (25,1 miljoen volgend jaar) en het Stadsvernieuwingsfond (2,3 miljoen). In de periode 2003-2008 kregen we van het Stedenfonds 10 miljoen en daarvan ging ieder jaar gemiddeld zowat 400.000 euro naar gebiedswerking. Was toch zo voorzien, nog nooit een afrekening daarover gezien.
Voor de periode 2008-2013 gaat het om 12,9 miljoen. Op jaarbasis is dat 2.162.904 euroots. Dat komt allemaal van ons, als Kortrijks belastingbetaler. Nooitniettevergeten.

Nu proberen we uit te vissen hoeveel van die subsidies volgend jaar specifiek naar gebiedswerkers Berthiel en Cie gaan.
Dat is niet eenvoudig. Wat is gebiedswerking? En wat is het verschil met buurtwerk? Volgens een overeenkomst tussen het stadsbestuur en de Vlaamse gemeenschap slaat gebiedswerk op vijf functies: dienstverlening, informatie en advies, ontmoeting, gemeenschap en beleid. Het is maar dat je het weet: volgens de stadsbegroting 2009 behoren daar bijvoorbeeld ook de Tinekesfeesten van Heule toe. Communicatie ook. Men overweegt om sterk in te zetten op de ontwikkeling van gebiedswebsites en andere gebiedsgerichte communicatie (buurt- en dorpskranten, infoflashes en dies meer). We zouden uit de subsidiepot aan communicatie in het algemeen 225.047 euro besteden.

In totaal krijgen we van de Vlaamse overheid volgend jaar voor wat in het jargon genoemd wordt “operationele subdoelstelling 2” (projectwerking) 1.125.237 euro. Die OD2 wordt onderverdeeld in buurtwerk, flankerende maatregelen op publiek domein en specifieke projecten. (Merk op dat de term ‘gebiedswerking’ hier niet voorkomt.)

We weten nu met hoeveel subsidies van bovenuit (dat is van ons) men hier aan de slag kan gaan.
Nu proberen in de stadsbegroting 2009 na te gaan wat daarvan letterlijk aan gebiedswerking zal besteed worden.
Nogmaals, het is niet eenvoudig.
In de aparte rubriek “toelagen” duikt plots een post op van 30.000 euro. Vermoedelijk dient dat geld voor premies aan burgers die een wijkactiviteit opzetten. (Ik vermoed dat.) En bij de investeringen staat net als vorig jaar een bedrag van 300.000 euro. (Is dat voor de zgn. opvoedingswinkel? Ik weet het niet.)

Assumpties

We kijken verder in de begroting, de zgn. gewone dienst. Dat zijn de “dagelijkse uitgaven”. Het overzicht van de activiteiten.
Maar wat moeten we doen met de post “buurtwerk”? Op een bepaalde bladzijde staat die rubriek afzonderlijk aangegeven (ca. 420.000 euro netto-kost), een andere keer is er melding van “buurtwerking/gebiedswerking”.
Vorig jaar voorzag men voor die werkingskosten 137.000 euro. Nu wat minder: 113.780 euro. Het wordt niet letterlijk gezegd, maar volgens mij gaat daar 80.000 euro van naar een sportmedewerker ! (Daar ben ik bijna zeker van. Het is een assumptie.)

Verder.
In de rubriek cultuur doet men ook aan gebiedswerking. Voor 102.800 euro.
Hierin steken de dorpskranten (13.000 euro), de straat-, buurt- en wijkfeesten (70.000 euro), de tinekesfeesten (12.500 euro), de 11-julivieringen in de deelgemeenten (4.000 euro). Plus iets wat niet is te verstaan: culturele werkgroepen (3.000 euro).

Verder.
Voor gebiedsgerichte communicatie voorziet men 15.000 euro. Slaat op “prestaties van derden”, maar verder weten we daar niets over.

Verder.
’t Is gedaan.
Voor zover men dat kan nagaan krijgt Berthiel volgend jaar 561.580 euroots ter beschikking.
Kan hij dat nu niet een keer op zijn weblog publiceren, met een soort jaaractieplan?