Onze sterreporter STR is Tallinn vlug kotzebeu geworden.
De hoofdstad van Estonia is overspoeld door toeristen, duizend maal erger dan Brugge. Maar toen hij dat na het soldaat maken van een fles Virn Valje – het beste merk – begon uit te roepen op het terras van het Bierhaus verwees men hem koel naar de gelijknamige straat KOTZEBUE. Onze fantasieloze straatnaamcommissie kan zich hierdoor laten inspireren.

STR dacht dat hij in Heidelberg zat, of nog erger: Tyrol. Namen van cafés als Old Hansa, Tristan, Isolde, Bogapot. Volkdans, zoals de dans “zoeken naar de speld”. Een stampende boerenjongen met leren laarzen en strohoed kijkt zoekend onder de bewerkte rokken van huppelende meisjes, rok bijeengehouden door een versierd lijfstuk, met een schort en een hoofddoek aangevuld met ornamenten. Staartvlechten.

En toch is er hem iets overkomen wat in Kortrijk ondenkbaar is.
Stel dat u uit ons oud stadhuis komt en dat er aan de overzijde een jongeman staat met een grote affiche, volgeschilderd met een compilatie van sensuele, opgespoten lippen. Daaronder een pijl die verwijst naar het Erotisch Museum. Vijftig meter verder, laat ons zeggen ter hoogte van het Salonske op de Grote Markt. En stel dat u aan de uitgang verwezen wordt naar een op loopafstand gelegen seksshop, laat ons zeggen ter hoogte van de antiquair uit de O.L.Vrouwstraat.
Ondenkbaar in Kortrijk?
Laat onze schepen van toerisme Jean de Bethune daarover nu toch maar eens brainstormen in het ondernemerscentrum. Kortrijkwordt dan helemaal een bruisende stad.

Sterreporter meldt nog dat de juffrouw aan het loket van het museum een verrukkelijke, amberkleurige dame is. Hotpants met kamelenteen, hakken als huizen zo hoog. Overal amber: oorbellen, hals- en heup- en enkelsnoeren. In de ook al amberen naaldhak rechts zit een insect uit het steentijdperk ingevroren.

STR liegt dat het gedrukt staat.
Nu belt hij dat de amberkleurige juffrouw hem stond op te wachten op de voorplecht van de ferry naar het eiland Saaremaa. Dat hij zich daar met dat goddelijk schepsel – het beste wat het Slavische ras ons heeft te bieden – in de bossen zal terugtrekken, in een blokhut met zicht op zee en wellicht nooit meer zal terugkeren.

Toch niet in de buurt van KURESSAARE?
STR is in Kuurne geboren. Hij zal nogal verschieten als hij daar een wegwijzer ziet: Kuressaare-Kuurne 2358 km. In werkelijkheid is het 2400,5 km.
Die wegwijzer verwijst naar alle zustersteden van Kuressaare. Tip voor schepen Lieven Lybeer van jumelages. Zet zo een wegwijzers ook op onze Grote Markt. Dan vindt u en uw lieve eega onmiddellijk de weg voor uw jaarlijkse snoepreisjes.

Toegegeven, onze sterreporter in de dop heeft een zekere feeling voor accomodaties.
In Riga – DAT IS IN LATVIA – heeft hij zijn intrek genomen in een reusachtige hal van 40 meter hoog die is omgebouwd tot hostal voor backpackers. Vroeger deed het gebouw dienst als hangar voor een Zeppelin. Ligt samen met nog vier gelijkaardige hallen die allemaal groter zijn dan die van de Xpo midden een de centrale markt met een oppervlakte van 16.000 vierkante meter. Schepen de Bethune moet daar ooit geweest zijn toen hij onze maandagmarkt wou verplaatsen.

Sterreporter STR deed een merkwaardige urbanistische vondst, die helaas niet in Kortrijk werd toegepast. Net door de armoede is er in de binnenstad van Riga sinds wereldoorlog 1 weinig gebouwd en gesloopt zodat er nog steeds een heel mooie en vrijwel gave stad van het begin van vorige eeuw te zien valt.

Onze jonge reporter heeft het woord holocaust leren kennen bij zijn bezoek aan het Bezettingsmuseum en blijkbaar besloten van voortaan een melodramatisch leven te leiden. Hij eet in het kraakkaffee MIERIKSWORTELSANDWICH en heeft een laptop geleend bij het verhongerd meisje met de naam Koidula, wat wil zeggen meisje van de dageraad.

Nu STR dat museum heeft bezocht over de terreur van de Duitsers en de Russen in Letland waant hij zich een expert inzake oorlogsmisdaden en correspondeert nu druk met onze Kortrijkse nazist, fascist, nationalist en jodenhater Siegfried Verbeke van wie we weten dat hij door toedoen nog wel van onze sterjournalist opgesloten zit in de Spandau-gevangenis van Berlijn. Zie een vorige reportage.

Toen Duitse Einsatzkommandos in Riga binnenvielen werden tientallen Joodse families binnengedreven in Die Greise Hor Shul, een synagoge. In de kelder zaten al 300 joodse vluchtelingen. Het gebouw werd bestookt met granaten en in brand gestoken. Siegfried Verbeke beweert dat het wel Letse nazisten waren die het vuur hebben aangestoken. En de discussie tussen STR en Verbeke duurt nog altijd voort. Volgens Siegfried is het niet waar dat het percentage overlevenden van de holocaust in Letland het laagste is van Europa. Met name 1,9 procent. Siegfried zegt dat er geeneens Joden woonden in Letland.

Intussen staan wij hier in de redactielokalen van Kortrijkwatcher stomverbaasd over het feit dat onze reporter van overal in de Baltische staten kan mailen met een laptop. Alle steden zijn gecoverd met WiFi. Zopas meldt hij nog dat er in alleen al de stad Tallinn – dat is Estland – niet minder dan 300 plaatsen draadloos verbonden zijn met internet.
Voor wanneer zoiets in Kortrijk, stad van innovatie en creatie.

Hij zit in Lithuania !
Meer speciaal in Vilnius. Nu begrijpen we pas hoe hij zich zo vlug verplaatst. Starreporter in spe heeft een bedrijfswagen van de directie van onze weblog (een Kia) in beslag genomen.
(STR) logeert in een kraakpand in de wijk Uzipis, dit is “achter de rivier”.
Kennen we.

We waren erbij toen de wijk op 1 april 2000 zijn onafhankelijkheid uitriep. Bewoners waren verbolgen over de verwaarlozing van hun stadsgedeelte, terwijl het oude centrum geheel werd vernieuwd en vercommercialiseerd.
Vergelijk met wat in onze stad gebeurt: hartje Kortrijk onder de knoet van het consumentisme platgegooid en Overleie is intussen verloederd.

“U Z UPIO” is nu een Res Publica, een vrije republiek. Met eigen grondwet, een president, een burgemeester, een bisschop en eigen leger (twaalf sodaten). De Dalai Lama was er al tweemaal, en is nu ereburger van de ministaat. Eri slechts een ambassadeur, in Moskou.

De regering van de Uzipis Republic komt bijeen in een afspanning gelegen vlakbij het kraakpand waar onze stagiair een onderkomen vond, aan de brug die tegelijk dienst doet als douanekantoor.
Er is geen parlement want de bevolking is tegelijk regering.

De grondwet omvat uitsluitend rechten van de mens als burger.
Enkel art. 27 vervat een plicht: ” De mens moet zich zijn naam herinneren” (bedoeld is: na kroegentocht).

Art.1 is ook toepasselijk op Overleie. “Mensen hebben het recht om te leven langs de rivier, en de rivier heeft het recht om naast mensen te vloeien.”
Art. 3: ” Mensen hebben het recht om te sterven, maar het is geen plicht.”

Dieren hebben ook rechten.
Art. 12: “De hond heeft het recht om hond te zijn.”
Art. 13: “De poes heeft het recht om de eigenares niet lief te hebben, maar moet in moeilijke tijden toch assistentie verlenen.”

Art. 37 is vertroostend: ‘Mensen hebben het recht om niet bang te zijn.”
Het laatste artikel van de constitutie luidt: “Geef u niet over.”

De republiek U Z UPIO kent eigen verkeersborden.
Een blauw bord geeft de lachzone aan. Een driehoek duidt aan dat men met de wagen mag in de rivier duiken.

De republiek heeft een zusterstad: Montmartre.
Onze reporter (STR) doet een oproep naar schepen Lieven Lybeer.
Laat Overleie een jumelage regelen met Uzupis. Alweer een snoepreisje meer per jaar.

Ter redactie begint men zich af te vragen of onze stagiair bij terugkomst van zijn reis alhier niet zijn koffers zal mogen pakken. Oneervol ontslag, na zijn dagverblijf in de Spandau-gevangenis van Berlijn, en zijn zedeloos avontuur aan de Oder-Neisse grens.
In Warszawa gaf hij er nog blijk van geen hoopvolle wonderboy te zijn. Vroeg via telex waar het joodse ghetto was. Heb hem dezelfde boodschap gestuurd als die van SS Brigadefuhrer Jurgen Stroop aan Himmler op 17 mei 1943: “De joodse wijk in Warchau bestaat niet meer!”

In een lange brief via de luchtbrug begon onze sterreporter (STR) waarlijk te filosoferen. Is Polen wel gereed om een volwaardige lidstaat van de EU te worden. Dit naar aanleiding van zijn wedervaren in een plattelandsherberg zonder WC. Hij denkt dat we hier niet lezen zeker? Heel zijn epistel over de problematiek van de Polen in Europa is overgeschreven uit “In Europa” van Geert Mak. Pag. 562-563. Ook pag. 1114-1115 over radio Maryja. Een politieke zender die ons Vlaams Belang verdient te hebben. Homofoob, antisemiet, nationalistisch.

(STR) verzaakt aan de meest eenvoudige regels van de politieke journalistiek. Maakte geen enkel straatinterview met de kindjes van Warszawa. We zijn dit te weten gekomen dankzij een telefoon van een sympathieke onderwijzer-gids van reizen Lauwers.
Die heeft een volle dag (STR) gevolgd in de oude wijk van Warchau. Stagiair liep achter iedere bruidstoet aan die hij tegenkwam. Lallend: “WODKA TO NAJLEPSZE LEKARSTWO !” Betekent dat wodka de beste medicijn is.

Verdient zo iemand wel een perskaart?
Hij meent zelfs alle geboortehuizen van Tadeusz Kantor gezien te hebben. KANTOR is EEN WISSELKANTOOR…

Nu begrijp ik waarom verslaggeving van sterreporter (STR) achterwege blijft.
Zopas telefoon vanuit hotel “Matroesjkas” in Warschau. (STR) is zijn laptop kwijt !
Net over de Poolse grens in een motel. Onze stagiair denkt dat we hier op de redactie niet weten hoe dat komt. Heeft natuurlijk een van die mokkels opgescharreld die langs de weg aan parkeerplaatsen sigaretje staan te roken. Is dan moe maar tevreden in slaap gevallen in dat eerste motel dat lifster heeft aangewezen als zijnde niet duur.
De redactie is voortaan aangewezen op luchtpost.

Reporter denkt wel dat hij nu in Praag zit, maar verwart met de wijk Praga in Warschau.

Reporter had intussen nog enkele boodschappen uit Berlijn, voor ons College.

Over de openbare orde wil hij de burgemeester en de korpschef melden dat er nauwelijks blauw is te zien in Berlijn. (Blauw is in Berlijn groen.) En overal staan er terrasjes, ook aan de nachtwinkels. Overal lopen jongelui op straat met bierflesjes in de hand. Er gebeurt niets.
Alle zijgevels zijn volgeschilderd, dus ook dat probleem is opgelost.
Aan het Rote Haus (stadhuis) hangt een reuzegroot spandoek met daarop: “Sei Einzigartig. Sei Vielfaltig. Sei BERLIN.” Waarom niet zoiets bij ons? vraagt (STR)

Sterreporter wil nog schepen van stadsplanning Maddens voor iets verwittigen. Verander niets aan plannen van Foruminvest. Promotoren hadden aan de Spree in Berlijn reusachtige goedgekeurde projecten op stapel staan. Hotels, bars, strand, wolkenkrabbers, megashops. Onder druk van de Groenen hebben ze wat moeten inbinden. Bijvoorbeeld minder hoog bouwen. De promotoren vragen nu 160 miljoen euro schadevergoeding aan de stad…

Sterreporter wijst schepen van milieu Bral erop dat in Berlijn de straatvuilnisbakken (containers, glasbollen) onder de grond steken. Bovengronds zie je een elegant zuiltje, met drie gaten, om voor te sorteren.
Goeie tip van onze stagiair. We wachten op meer.

Het was me het dagje wel.
Vanmorgen vroeg plaatselijke tijd een Anruf van de Berlijnse Polizei, nog wel uit Oost-Berlijn.
Stagiair (STR) zit nu daar ! Is opgepakt in de Simon Dach Strasse. Ik ken die straat. Vergelijk met ons “straatje” aan het station en vermenigvuldig qua ambiance met duizend.
Men vraagt een borgsom om hem vrij te laten, en (STR) presteerde het om zijn hoofdredacteur aan te geven als verantwoordelijk werkgever.
Stagiair is beschuldigd van verstoring van de openbare orde.
De versie van de feiten vanwege de Gestapo klinkt geloofwaardig.
(STR) dacht even de Duitse humor te evenaren. Is een nummertje gaan opvoeren in de bar Morena in de wijk Kreuzberg.
De zaak staat bekend om zijn klantenrijkdom : voormalig kansarme krakers, artiesten en demente ex-nazisten.

Stagiair is daar vermoedelijk onder invloed binnengetrokken met de rechterarm achter zijn rug en onder zijn jas gecamoufleerd. Recht naar de Stamtafel, toonde daar zijn armloze rechtermouw en riep uit: “Abgeschossen in Stalingrad!”.
Stagiair is nog jong en herkende de gewezen schoonmakers niet van Hitlers bunker.
(STR) is tot aan Boxhagener Platz deskundig gefolterd met emmers water over zijn kop.
Berlijn was weer een bruisende stad.

Uiteindelijk na veel getelefoneer geen borgsom meer nodig,
Directeur van kortrijkwatcher heeft vanuit zijn vakantie-oord in het Amazonewoud de hulp ingeroepen van Minister Q en via Karel De Gucht van Buitenlandse Zaken is een diplomatische oplossing gevonden. (STR) wordt dezer dagen aan checkpoint Charlie uitgewisseld voor de Kortrijkse gevangen negationist Siegfried Verbeke.