Uitkijken.
Voortaan zal onze politie rondrijden met twee anonieme dienstvoertuigen van het type Toyota Corolla AURIS. 20.658 euro per stuk (incl. BTW).
Zeer veilig bollig uitziende wagens. Haalden 5 sterren in de Euro NCAT crashtest. Liefst 9 airbags. Ook voor de knietjes.

Pas een jaar geleden kocht de politiezone VLAS nog nieuwe schoenen. Toen voor één jaar gegund bij de firma Verduyn, de firma Parmentier en de firma Casari, met stilzwijgende verlenging. Prijs onbekend: de politiezone VLAS publiceert namelijk ook geen notulen van het politiecollege. Maar al de drie kartelleveranciers waren hypercontent.

Nu komt er een nieuwe aanbesteding voor hoge en lage schoenen, contract geldig voor drie jaar. Geraamde kostprijs (door wie dan?): 133.000 euro, incl. BTW. Zal de gunning nu even wat meer op ‘federaal’ niveau gebeuren? Krijgen onze plaatselijke schoenmakers bij dit maneuver geen kans meer? Komt alles nu alweer uit China?
We gaan het nooit weten.
Maar dat is politiek.

Eerste vraag: hoeveel zijn het er eigenlijk?

In de voorbije jaren was er altijd sprake van een contingent van 22 medewerkers en die vielen nog onder het PWA-statuut. Of dit contingent wel altijd was opgevuld is ook de vraag.
Over het verloop bij het personeel (vrijwillige of gedwongen ontslagen, vervangingen, nieuwe aanwervingen, overgangen van PWA naar ACTIVA) is er sinds enige tijd geen openbaarheid van bestuur meer. We weten ook niet hoeveel van die medewerkers een contract hebben van onbepaalde duur.
En in de herfst van vorig jaar was er zelfs sprake van een bijkomend contingent van 11 voltijdse equivalenten (VE). Hoe staat het daarmee?

Over de overgang van PWA-stadswachten naar ACTIVA-stadswachten.

In 2003 al is voor de reglementering inzake de tewerkstelling van stadswachten een nieuw statuut uitgewerkt.
Voor wie daar meer wil over weten: zie het K.B van 19 maart en de omzendbrief van 19 maart 2003 in het SB dd. 4 april 2003. Ook de site www.sd.be is voor de geïnteresseerden althans reuze-interessant.
Stadswachten zijn nu volwaardige stadspersoneelsleden, als zij tenminste geslaagd zijn in de overgang naar het ACTIVA-stelsel.
Zij worden nu ook vergoed volgens de gemeentelijke barema’s. Kunnen zelfs een bediendencontract hebben. Hangt af van de taken.
Hoeveel dat er zijn? Alweer geen idee.

De overgangsregeling bij de vervanging van PWA’ers door ACTIVA’s is uitermate ingewikkeld. Even zien of de bevoegde schepen daar al zicht op heeft.
In Kortrijk zijn stadswachten in een 3/4de tijds arbeidsregime tewerkgesteld. Vermoedelijk is de situatie dus zo dat er hier voor één ACTIVA drie posten van PWA-stadswachten moeten wegvallen. Tenminste als men van Binnenlandse Zaken een tegemoetkoming van 315 euro wil krijgen. Best om uitleg vragen aan schepen Jan de Bethune, nu hiervoor bevoegd.

Over de aanwervingen.

Stadswachten dienen ter bevordering van de tewerkstelling van langdurig werkzoekenden. Dus niet enkel voor onze veiligheid.
Hoe gebeurt de aanwerving precies? Hoe maakt men vacatures bekend?
Zijn er spontane sollicitaties?
Wie werft aan? De coördinator? Is er een soort sollicitatieproef?
Hoe verloopt de opleiding? Wat zijn de slaagkansen?
Waarom telt het contingent zoveel vrouwen? Zit daar een systematiek achter?

Over de flexibiliteit van de stadswachten

Hoeveel uren werken zij, per dag, per maand, per jaar?
Op welke dagen en welke uren? Ook op feestdagen? Des avonds?
Zijn ze in het bezit van peperspray? Kunnen ze allemaal lezen?
Hoeveel zijn er per dag op straat? Zijn ze per GSM of GPS traceerbaar?
Krijgen zij per paar (duo) een specifiek werkterrein of specifieke opdrachten?
Maken zij dagrapporten? Meldingsverslagen? Hebben ze signaalkaarten?
Hoeveel uren worden er per taak besteed?
Is er enige coördinatie met de patrouillerende politie? Zodat ze niet naar mekaar moeten zwaaien of kushandjes werpen?
Zijn er geregeld vergaderingen met de coördinator? Met de bevoegde schepen ook? (En wie is die coördinator?)

Over het bijkomend contingent

Sinds 1 januari 2006 mochten steden en gemeenten die in het kader van een preventie- en veiligheidsplan een conventie hebben afgesloten met de FOD Binnenlandse Zaken een bijkomend contingent stadswachten aanwerven. En wat meer is: de minister had hiervoor véél centjes ter beschikking. Voor elke aanwerving kon men een forfaitair bedrag van 420 euro per werknemer/voltijdse maand krijgen. Voor “tewerkstellingskosten”.
Bovendien kon er per jaar en per betrekking 371,84 euro toegekend voor kosten verbonden aan de uitrusting (die paarse jas), werkingsmiddelen en investeringen (kantoor bijv.).

Stad Kortrijk heeft ook zo’n conventie afgesloten.
Minister Dewael voorzag hiervoor voor onze Stad vorig jaar een bedrag van 61.017,60 euro. (M.B van 17 mei 2006.)

Grote vraag: hebben we die som binnengerijfd?
Hebben we de bepalingen uit de conventie nageleefd?
Meer speciaal nog: hebben we vóór 31 maart van dit jaar hiertoe alle financiële bewijsstukken ingeleverd?? Zoniet moeten we alles teruggeven. Vraag het aan de bevoegde schepen.

Over de restkost

Met restkost bedoelen we het bedrag dat Stad zelf netto voor de stadswachten moet ophoesten. Dus wat de uitgaven zijn van Stad zelf, minus de ontvangsten, oftewel de tegemoetkomingen van de hogere overheid.
Probeer dat maar eens te vinden in onze stadsbegroting.
Voor Oostende bijvoorbeeld is dit alles netjes te vinden in de artikels 330/12/122 tot124. Uitgaven voor studies. Kantoorbenodigdheden. Telefoonkosten. Kosten opleiding. Technische benodigdheden. En in art. 330-12/465-01 staan de bijdragen van de hogere overheid. Rubriek “justitie en politie”.
Bij ons ontbreekt deze post daar, en moeten we gaan zoeken in 84032. Rubriek “sociale hulp en gezinsvoorzieningen”.

Ik zoek nu even.
Niet te doen.
De stadswachten komen niet specifiek ter sprake.
Men heeft het over het globale preventiecontract, en dat gaat over méér dan stadswachten.
Toch even dit ter info.
Aan bezoldigingen (inbegrepen vakantiegeld, RSZ, etc.) wordt er inhet kader van het preventiecontract voor dit jaar aan uitgaven ca. 536.000 euro begroot. En de globale bijdrage van de hogere overheid is 409.000 euro.
Schepen Jan de Bethune schuift voor dit jaar op de komende gemeenteraad (16 april) evenwel een bedrag van 524.953 euro naar voor als ontvangsten… Die meevaller is ook weer een vraag waard. Dat zou betekenen dat heel het project “veiligheid en preventie” aan Stad bijna niks kost. (De belastingbetaler natuurlijk wel.)

Evaluatie

In de loop van dit jaar belooft de schepen een evaluatie van alle acties in verband met het veiligheids- en preventiecontract.
Dus ook over de stadswachten. Het wordt tijd.
Op internet vond ik over de stadswachten in Oostende voor 2005 al een onvoorstelbaar gedetailleerd evaluerend rapport. 24 bladzijden. Op internet ! Onder het bewind van schepen de Bethune ziet men dat niet zo vlug gebeuren.

Stadswachten nooit verwarren met pakmadams, buurtwerkers, lijnhelpers, zwaantjes, straathoekwerkers, hulpagenten, fietsende agenten, burgeragenten, raster- en centrummanagers, fox’en, of straatcamera’s en honden. BIN. Wijkagenten.
’t Is allemaal voor onze veiligheid, dat wel.

Nu eerst vertellen wat de paarse dames niet mogen doen. (Soms doen zij het ook niet.)

Zij (het zijn allemaal vrouwen?) mogen niet samen lopen tateren over koetjes en kalfjes en naar étalages kijken. Want dan merken ze dat verstopt rioolputje geeneens op. Ze mogen ook niet bang weglopen als je ze net iets wil vragen, of als er een kleine calamiteit dreigt. Zij mogen in ’t kortrijks dan toch een praatje slaan met onze andersgekleurde medemensen.
Zij mogen enkel lopen op voor het publiek toegankelijke plaatsen die tot het openbaar domein behoren. Dus: verkeerswegen (tot en met inbegrip van bermen), openbare ruimtes zoals parken, pleinen en openbare parkings.
Zij mogen enkel werken in rechtstreekse opdracht van de gemeentelijke overheid en voeren geen taken uit voor andere opdrachtgevers. Je mag ze dus geen dienst vragen, in de trant van: haal eens dat papiertje of die stadskrant voor mij op.
Zij kunnen niet ingezet bij andere dan door de gemeente georganiseerde evenementen.
Zij kunnen niet ingezet voor taken op private, niet publiek toegankelijke plaatsen.
Evenmin op alle andere plaatsen, beheerd door andere dan de gemeentelijke overheid. Bijvoorbeeld: een ziekenhuis, de parking van een warenhuis. Want dan begint dat te lijken op een bewakingsopdracht en dat is enkel voor bewakingsfirma’s weggelegd.
Er dient duidelijk te worden gesteld dat stadswachten geen politionele bevoegdheid hebben, noch bevoegdheden in het kader van de private veiligheid.
Zij mogen op geen enkele wijze ingezet voor het uitvoeren van een gemeentelijke tax- of retributiereglementering. Dat wil zeggen: het vaststellen van omstandigheden waarbij een retributie of belasting toepasbaar lijkt. MET DE NIEUWE WET OVER DE “GEMEENSCHAPSWACHTEN” ZAL DIT VERANDEREN.

Wat mogen ze dan wel?

Curieus is dat omtrent de taken van stadswachten de teksten op de websites van de RVA, van de federale regering (belgium.be), van het parlement of in ministeriële circulaires nogal eens verschillen van elkaar. Zo mogen ze de ene keer “klusjes opknappen”, en in andere teksten dan weer niet. In Oostende mogen ze zelfs hondenpoepzakjes uitreiken. Of ze mogen toezicht houden in “wijken”, terwijl elders dan sprake is van “sociale wijken”, of “hoogbouwwijken”, of “vervallen wijken” of “gebouwengroepen”. Volgens de RVA mogen ze optreden IN openbaar vervoer, en in andere teksten enkel in of op de omgeving van openbaar vervoer.

Wij houden het bij de circulaire van 19 maart 2003 met de specifieke richtlijnen voor Stadswachten met Activa-statuut (Staatsblad van 4 april 2003) plus het antwoord van de minister op een schriftelijke vraag van kamerlid Marleen Govaerts, gesteld op 23 november 2006 en beantwoordt door de minister van Binnenlandse Zaken op 16 maart 2007 (Bulletin van 19.03.2007).

Het gaat officieel om volgende taken:

1. De aanwezigheid en het toezicht bij de uitgang van de scholen.
2. De aanwezigheid en het toezicht in de omgeving van en in sociale woonwijken. NIET HET MILJOENENKWARTIER. NIET IN BELLEGEMBOS. NIET OP DE DAM.
3. De aanwezigheid en het toezicht op en in de omgeving van het openbaar vervoer. (Haltes, stations.)
4. Het verhogen van het veiligheidsgevoel door te waken over de gemeentelijke infrastructuur, in te staan voor preventiecampagnes, het sensibiliseren van de bevolking. Ze mogen bijvoorbeeld zeggen aan ons : doe eens uw broek of uw handtas dicht. Sluit uw wagen. Uw hemd puilt uit. Zet beter uw fiets daar en laat die graveren. Niet in de bomen klimmen.
5. De aanpak in verband met de bescherming van het milieu. Hou op met uw BBC! Dennenverbranding.

Heel belangrijk is nog dat stadswachtinnen een rapport mogen opstellen over inbreuken die uitsluitend beteugeld worden met gemeentelijke administratieve sancties. Bijvoorbeeld: geluidsoverlast.
MAAR. Bij ons in Kortrijk kan dat nog niet!
Want in onze stad zijn er nog geen gemeentelijke administratieve sancties (GAS) voorzien. Een jurist van Stad is daarover al sinds juni 2005 aan het studeren. In april vorig jaar werd beslist om in de schoot van Leiedal nog wel een werkgroep op te richten ter voorbereiding van een uniforme regeling voor een politieverordening op het niveau van het gerechtelijk arrondissement. Dus niet enkel voor onze politiezone VLAS. Die werkgroep is al 11 keer samen gekomen. Geld dat dat kost. En het is allemaal eenvoudig. Gewoon afkijken wat elders gebeurt. De conferentie van burgemeesters (waar men nooit een verslag van ziet of hoort in de gemeenteraad) hoopt op 11 mei aanstaande met een definitieve tekst naar buiten te komen.

Op de komende gemeenteraad van 16 april wordt het veiligheids- en preventieplan 2007-2010 besproken. Schepen Jean de Bethune is daar nu verantwoordelijk voor. Hij huist nog altijd in Marke – voelt zich daar veilig – en niemand weet of hij nu al wel zijn emails leest.
Vandaar dat we langs deze weg nog enkele vragen zullen stellen met betrekking tot de stadswachten.

Kan een gemeente de inzet van veiligheidsmensen systematisch verplichten?

Pff.
De wet van 10 april 1990 tot regeling van de private en bijzondere veiligheid bepaalt diverse regimes voor de organisatie van de “security” op fuiven.
Deze kan worden uitgeoefend door professionele firma’s, of door de eigen interne bewakingsdienst, of door leden van de eigen vereniging onder het vrijwilligersregime.
Er is in de wet ook de mogelijkheid voorzien om onder bepaalde voorwaarden en in bepaalde gevallen bescherming, controle en toezicht te verplichten. Probleem is dat er nog altijd geen K.B. is dat de modaliteiten bepaalt.
Met andere woorden: een bewakingsdienst is niet verplicht.
Maar … de wet verbiedt de gemeenten ook niet uitdrukkelijk om bewaking als voorwaarde op te leggen voor de organisatie van een evenement. Wie de legitimiteit of opportuniteit van zo’n reglement wil betwisten kan zich wenden tot de Vlaamse minister van Binnenlandse Aangelegenheden.

Kan een burgemeester organisatoren van fuiven verplichten om in de omgeving van een fuifzaal te patrouilleren?

Neen.
Het patrouilleren (persoonscontrole) op de openbare weg is in principe voorbehouden aan de politiediensten. Inbreuken op deze regel door private bewakingsdiensten worden door hoge administratieve geldboetes gesanctioneerd.

Hoe bewaking organiseren?

1. Organisatoren kunnen een vergunde bewakingsonderneming inhuren en op die manier beroep doen op professionele bewakingsagenten.
2. Organisatoren kunnen in bepaalde omstandigheden voorzien in een eigen bewakingsdienst met vrijwilligers.
Er zijn wel voorwaarden aan verbonden. Het mag enkel sporadisch gebeuren en kosteloos. De vrijwilligers moeten lid zijn van de organiserende vereniging. Zie nog de wet (art. 2) en twee omzendbrieven van 19 november 1999 en 7 maart 2001.

Het inzetten van zgn. “fuifbuddies” kan niet !(Fuifbuddies zijn zogezegd gevormde personen die onder de mom van “vrijwilligers” op tal van organisaties hun diensten aanbieden.)

Ergens in 2005 heeft toenmalig schepen Philippe De Coene van Kortrijk het geestig gevonden om helemaal in het geniep op de toren van Sint-Maartenskerk een gesofisticeerde camera te laten plaatsen die gans de Grote Markt in real time in de gaten hield. De beelden waren door elkeen die het wist (en dat waren er héél weinigen) te zien op internet. Pastoor wist het niet, biechte waar.
Je kon zelfs inzoomen en in den beginne binnen kijken in de ramen van de appartementen. Me dunkt beoogde grapjas Philippe een SP-gadget. Verkiezingsstunt?

Die “webcam” bestaat nog, denk ik.
Zie de Kortrijkse website (van boven), maar je kunt zonder code (wie heeft die nu?) niet meer zelf de camera hanteren. Soms werkt die. In elk geval vandaag niet. Kijk naar het rode lichtje, hoog in de toren. Als het brandt weet je niet zeker of het voor iedereen werkt.
Voor de historie: zie nog stuk van 3 oktober 2005. En andere.

Maar zo begrijpt u dat volksvertegenwoordiger Philippe De Coene bij de bespreking in de Kamer van het nieuwe wetsontwerp op bewakingscamera’s geen enkele interventie heeft gepleegd. Niet in plenaire zitting (1 maart), niet in de vergaderingen van de Commissie Binnenlandse Zaken. En voor dit soort materies is het zeker niet zijn gewoonte om stil te blijven zitten.

Er is dus een geheel nieuwe wet aangenomen tot regeling van de plaatsing en het gebruik van bewakingscamera’s.
Van belang is te weten dat de regelgeving ietwat verschilt naargelang het gaat om camera’s op een niet-besloten plaats (een
markt bijv., een park), een voor het publiek toegankelijke besloten plaats (een winkelgalerij, bioscoop, station, sporthal), een niet voor het publiek toegankelijk besloten plaats (een woning, een bedrijf).

Wij bekommeren ons hier nu enkel om de camera’s op niet besloten plaatsen.
Straten en pleinen. De eerste categorie. Voor als er betogingen zijn. Die plaatsen waar we het over eens zijn dat men ons bespiedt. Wij doen geen kwaad!
Zo zeggen “mensen” op WTV en in “Het Laatste Nieuws” of “Kortrijks Handelsblad” dat ze altijd mogen “gefilmd” worden. Ben niet zeker.
Wel als ze geen kwaad doen. Maar als niemand kwaad doet moet er ook niet gefilmd worden.

Zoals u wellicht niet weet staan er nog camera’s (vier, in alle richtingen) op het Schouwburgplein, in de tunnel van de Doornikse wijk en misschien nog elders.

Maar, wat nu, met die alreeds bestaande camera’s?
Art. 14 van de nieuwe wet bepaalt dat bewakingscamera’s geplaatst vóór de datum van inwerkingtreding van de wet uiterlijk drie jaar na haar inwerkingtreding aan de bepalingen van de wet dienen te voldoen.

Wat houdt dat zoal in voor onze camera’s van Stad?
Zeker al dit. Binnen een termijn van drie jaar moet onze zonechef een analyse maken van het bestaand bewakingssysteem.
En indien het technisch advies van de zonechef negatief zou zijn dient hij het nodige overleg te plegen met de gemeenteraad zodat beide actoren ten slotte op dezelfde golflengte zitten.
Aldus een toelichting van onze minister van Binnenlandse Zaken in de plenaire zitting van 1 maart jongstleden.

Wat houdt zo’n analyse van de huidige toestand eigenlijk in?
Voor de zonechef gaat het erom dat hij een een “veiligheids- en doelmatigheidanalyse” moet maken.
Dat betekent: aantonen dat de fundamentele privacybeginselen worden (werden) nageleefd. Bij de monitoring is dit al niet het geval.
Dat de vraag naar de finaliteit, relevantie (doelmatigheid), proportionaliteit en subsidiariteit opnieuw voldoende aangetoond is.

Over die begrippen hebben we het hier op deze weblog al meerdere keren gehad.
Onze korpschef moet bijvoorbeeld bewijzen dat er zich op die plaatsen wel degelijk een veiligheidprobleem voordoet (voordeed).
Dat andere maatregelen niet volstaan (volstonden) om het probleem aan te pakken.
Dat er redenen zijn (waren) om ervan uit te gaan dat cameratoezicht “een gepast middel” is om het concrete veiligheidsprobleem” op die plaatsen aan te pakken.
Dat het cameratoezicht – uitgaande van vooropgestelde doelstellingen – nog altijd toereikend is, ter zake dienend en niet overmatig is.
Dat het cameratoezicht bijdraagt tot een gerichte inzet van politiemensen. Dat betekent dat het cameratoezicht niet ten koste gaat van “blauw op straat” en dat er voldoende patrouilles beschikbaar zijn om te interveniëren.
Dat er pictogrammen aanwezig zijn die het bestreken gebied aanduiden.
Dat het recht tot toegang tot de beelden (voor ons) is gerespecteerd.
Dat de beelden in real time worden bekeken door de bevoegde en opgeleide personen. Idem voor de “verantwoordelijke voor de verwerking”.

Gegarandeerd zal onze korpschef bewijzen dat aan alle voorwaarden is voldaan.
Stefaan Eeckhout is namelijk de initiator van die camera’s !
Daarbij zal hij vergeten te vermelden hoe een overval op een nachtwinkel aan het station niet kon opgemerkt. Vergeten op te geven hoeveel misdrijven of incidenten aan het Schouwburgplein en de straten in de buurt, inclusief een deel van de Grote Markt al werden geregistreerd en opgelost. Hij zal ook niet verwijzen naar verplaatsingseffecten en vooral niet naar veranderingen van modus (manieren, soorten) bij misdrijven. Ook op die nu reeds geviseerde plaatsen.
Zal niks vertellen over de kosten van het systeem. De totale kosten dan. Ook die voor de exploitatie. Opleiding van personeel. Onderhoud. Bewaren en verwerken van de beelden.
Zal niet zeggen dat er vóór het plaatsen van de camera’s nooit een nulmeting is gebeurd. Zodat er wetenschappelijk bekeken niet eens een evaluatie mogelijk is.

Over die kosten is noch in de politieraad, noch in de gemeenteraad een vraag gesteld.
Het is overigens in alle gemeenten zeer moeilijk om hierover aan informatie te komen. Op internet niet eens prijzen te vinden van alle types van camera’s. Nog minder over de nodige bekabeling. Bewaarmiddelen.
De hoofdcommissaris van Moeskroen zegt dat de 25 camera’s in het stadscentrum 210.000 euro kostten. De 13 buiten het centrum nog eens 200.000 euro. Maar de technische problemen zijn legio.
Voor de vier camera’s op ons Schouwburgplein kennen we enkel de aanschafprijs. Zoek maar. Voor hoeveel jaar je een beginnend agent (inspecteur) dag en nacht kunt plaatsen op het Schouwburgplein in ruil voor de (totale) kosten van die vier camera’s. U hebt toch altijd liever een mens voor u zeker, in goeie of slechte dagen?

Onze korpschef zal nog vergeten om bij zijn analyse ook andere actoren te betrekken. Bijvoorbeeld burgers, omwonenden, kortrijkwatcher. De uitvinder-instigator-voorstander van het bewakingssysteem zal zichzelf evalueren !

Na evaluatie door de politie kan de gemeenteraad dan nog een advies geven.
Garantie voor een “democratische legitimatie”. Of er een breed maatschappelijk draagvlak is. Weten ze veel. Bevragingen zijn waardeloos.
Stel u voor, op WTV. “Madam, vindt u die camera’s nodig?
Jaja, menère. Ik vind dat goed. Dat is echt goed, hé? Er moeten hier veel meer kamers zijn. Dat is echt goed, hé. ’t Is hier veel te kostelijk. Zouwé zei het ook nog. Hé, Zouwé? ’t Is toch waar, hé? Ze moeten hier veel meer doen. Ze zijn hier in de straete met van alles bezig.”
Zoë weg. Met plastiekkapje op haar purperen krullen. Bevraging gelukt. Journalist vergeet ze zeggen wat alles kost.

Nu eens kijken wanneer het College spontaan een evaluatie zal opvragen van de bestaande camerasystemen. Of zal er een gemeenteraadslid ter zake een voorstel doen?
Laat ons toch daarmee geen drie jaar wachten, nu bepaalde raadsleden (bij alle partijen) nog méér camera’s willen in dat gezellig stadje van ons.
DAT IS POLITIEK.

P.S?
Een van de schoonste dingen om Kortrijk op de (wereld)kaart te zetten kon geweest zijn :
KORTRIJK? STAD ZONDER CAMERA’S! Zou wereldnieuws geweest zijn. Tobback van Leuven jaloers!
Nu een toegeving.
Het Grootse Principe handhaven is: géén camera’s, nooit, tenzij in uitzonderlijke en tijdelijke omstandigheden.
Maar ja, zo is alles begonnen, in Engeland. Met die volksnationalistische IRA-aanslagen (Londen). De veiligheidsindustrie zag er sindsdien brood in.
Geld! Geld! Geld! Nu intelligente camera’s.
En wij hier nu als burger alsmaar alarmsystemen kopen. Seniorenfluitjes.
De wijkagenten even wakker schudden, daar is geen doen aan?
Beetje meer praten met de buren, zodat bandieten geen goesting hebben om in onze wijk te komen.
Oei. Dat is een christendemocratische gedachte? Ideoloog Wouter Beke.

Ken je nog de bende van Baeckelandt?
Dat was een goed georganiseerde holding.

Dank zij raadslid Roel Deseyn (CD&V) weten onze staande en zittende magistraten en vooral de kuisvrouwen nu waar ze aan toe zijn.
Als federaal volksvertegenwoordiger heeft hij op 27 februari een vraag gesteld aan minister Reynders (Regie der Gebouwen) over de werken in het oude gerechtsgebouw. Staatssecretaris Hervé Jamar (bevoegd voor de modernisering van de Financiën en de strijd tegen de fiscale fraude) kwam met een onheilspellende boodschap.
Er is geen geld meer! De enorme paleizen van Gent en Antwerpen hebben waarschijnlijk teveel financiële krachten gevergd.

In feite is volksvertegenwoordiger Sabien Lahaye-Battheu (VLD-Poperinge) DE GROTE ZAGE in dit dossier.
Begon er al over in juni 2003. Vroeg toen al aan Reynders of er geen budget voorzien was om een grote renovatie door te voeren.
Het antwoord was: neen. Wel dacht men eraan om het project in delen op te splitsen om zo stapsgewijze vooruit te gaan.

Op 4 maart 2004 stelt Sabien een schriftelijke vraag over de geplande werken. Want na de asbestsanering zouden er noodzakelijke renovaties worden uitgevoerd, diensten uitgebreid beveiligingswerken gebeuren.
Reynders antwoordt dat er een eerste aanbesteding is uitgeschreven en dat het laagste inschrijvingsbedrag 10.345.644 euro bedroeg. Inclusief de technische uitrusting zou het gaan om 13,5 miljoen.
Maar de minister vreesde dat met een budget van 100 miljoen investeringen voor het jaar 2004 in heel België het moeilijk zou zijn om “projecten van enige omvang” in te passen.
Evenwel zou in een ministerraad van maart 2004 een meerjarenplan voor Justitie worden voorgesteld, met de nodige prioriteiten.

Sabien vraagt op 17 juni schriftelijk naar de stand van zaken.
Want zij heeft dat niet vergeten, van die ministerraad.
Grote teleurstelling. De ministerraad van maart 2004 heeft geen beslissing genomen over het renovatiedossier van het oud gerechtsgebouw te Kortrijk ! Didier Reynders zegt nog dat de asbestsanering alleen al geraamd werd op 1,3 miljoen. De regie de Gebouwen zal onderzoeken of het project niet kan opgesplitst in deelzones.

Repliek

Sabien versaagt niet.
Op 14 december 2004 overvalt ze Didier in de Commissie voor Financiën met een mondelinge vraag.
Staat het project werkelijk op “hold”?
Reynders zegt nu uitdrukkelijk dat het renovatieproject door Justitie niet is opgenomen in het meerjarenplan 2005-2008.
De vastlegging van een krediet van 10 miljoen is niet mogelijk.
Maar de Regie der Gebouwen bespreekt met Justitie een opsplitsing in fasen. Justitie vindt dat er een uitbreiding en modernisering nodig is. Als er geen budgettair realistisch voorstel komt is Reynders bereid om in de volgende weken verder te gaan met een aantal eerste werken inzake asbestsanering.
Sabien antwoordt, geheel verbouwereerd: “Mijnheer de voorzitter, ik heb geen repliek.”

Van kastje naar de muur

Het wordt 21 juni 2005 nu.
Sabien vraagt mondeling om eindelijk eens een doorbraak tot stand te brengen in het dossier. Het is staatsecretaris Hervé Jamar die mag opdraven met het antwoord.
Op 21 december 2004 is er door de Regie een voorstel overgemaakt aan Justitie om de werken uit te voeren in vijf fasen. Justitie heeft nog niet gereageerd !
Nu overgaan tot voltooiingswerken ingevolge de asbestsanering zou wel betekenen dat het gevaar bestaat dat bij het uitvoeren van de eigenlijke renovatie bepaalde werken moeten worden overgedaan. Maar we hopen dat na akkoord van Justitie een eerste schijf kan gereserveerd om de werken alsnog in 2005 aan te vangen.
Nu nog ramen beginnen schilderen die onvermijdelijk dienen te worden vervangen zou een verspilling betekenen. Voor zaken als sanitair, elektrische installatie en zeker voor zaken die de veiligheid in het gedrang brengen zal – indien noodzakelijk – worden ingegrepen.

12 juli 2005.
Alweer een mondelinge vraag van Sabien. (Dat helpt soims.)
Nu moet Laurette Onkelinx (P.S) van Justitie het ontgelden.
Zij zegt nu dat het voorstel van de Regie (d.d. 21 december 2004) drie fasen omhelsde, van elk 3 miljoen euro. En te spreiden over meerdere jaren. En dat “de bezetter” van het gebouw daarmee akkoord ging.
Laurette is van oordeel dat de vertraging veroorzaakt is door een misverstand bij de Regie der Gebouwen. Dus Reynders (een liberaal). Er moest helemaal geen akkoord komen van Justitie.
Repliek van Sabien: “Ik betreur dat men mij van het kastje naar de muur stuurt.”

We schrijven 7 februari 2006.
Mondelinge vraag van Sabien, nu weer voor Didier.
Zij zegt nu dat de volledige renovatie was gepland ten belope van 16 miljoen euro. Nu blijkt dat zelfs bij de opsplitsing van de werken er niet voldoende kredieten zijn.
Sabien vraagt of het klopt dat het plan voor de volledige renovatie naar de diepvries is verhuisd. Dat er slechts een budget van 1.260.000 euro is vastgelegd? Voegt er tussendoor aan toe dat “de mensen ter plaatse” eigenlijk nooit vragende partij zijn geweest voor een volledige renovatie. Als de zittingszalen maar weer toonbaar worden gemaakt.
Reynders zegt dat er zelfs bij een opslitsing in fasen geen voldoende investeringsenveloppe voorhanden is.
Er is beslist om de meest dringende herstellingswerken uit te voeren. Ja, met een budget van 1,26 miljoen voor 2006.
Repliek van Sabien: “Ik dank de minister voor zijn antwoord en kijk samen met u uit naar de realisatie van de werken die eigenlijk al drie jaar geleden hadden moeten uitgevoerd.”

Terug naar af

En nu is het dus de beurt aan Roel Deseyn. Vraag die dateert van 21 februari laatstleden.
Hij heeft duidelijk al het voorgaande alhier niet gelezen want vindt dat het hoog tijd wordt dat het dossier over het gerechtsgebouw een keer aan bod komt in het Parlement.
De situatie is schrijnend. Voor de asbestverwijdering werden jaren geleden al plafonds, vloeren en wanden opengebroken. Men werkt er nu nog tussen het puin. En het heeft geen zin om aan oplapwerken te doen.
Hervé Jamar antwoordt.
In 2006 is er overleg gepleegd over de vraag welke werken er prioritair zijn. De aanbesteding wordt nog dit jaar 2007 uitgeschreven.
Gelet op de hoge kostprijs van een totale renovatie en verbouwing (13,5 miljoen) zal er moeten gezocht naar een alternatieve oplossing, bijvoorbeeld een privaat-publieke samenwerking of een alternatieve financiering.
Omdat daarvoor geen tijdspanne bepaald kan worden is het wellicht verantwoord de huidige situatie te verbeteren met een minimum aan uitgaven.
Jamar voegt er nog fijntjes aan toe dat een groot deel van de gerechtelijke diensten in Kortrijk toch al een aantal jaar geniet van een hedendaags werkcomfort in het nieuwe gerechtsgebouw.

Roel: “Dit is terug naar af. Dat is heel vreemd want er was in februari een aanbesteding voor 10 miljoen aan bouwwerken, 1 miljoen voor centrale verwarming en 1,4 miljoen aan elektriciteitswerken.”

Dat is weer politiek.
Zich afvragen waarom er hier twee justitiepaleizen moeten zijn.

Het moet nu een keer gedaan zijn.
In de hulpcentra, zowel den 100 als den 101, komen (per jaar) een hoog aantal nodeloze oproepen binnen. Eén (1) van de oorzaken is zeker dat een groot gedeelte van de bevolking niet weet waarvoor elk noodnummer staat.
Het is bijgevolg van primordiaal belang dat de bevolking over voldoende correcte informatie m.b.t. de noodnummers beschikt. De politiezone VLAS wil er werk van maken om deze “boodschap” zo eenvormig mogelijk te verspreiden.

Weet dit goed.
Binnen de provincie West-Vlaanderen bestaat er slechts één hulpcentrum 100 en één hulpcentrum 101. Beide zijn gesitueerd in Brugge, respectievelijk in de brandweerkazerne aan de Pathoekweg en bij de federale politie van de Zandstraat.
Met andere woorden: wanneer je binnen West-Vlaanderen het nummer 100 of 101 belt, kom je terecht in Brugge. Van daaruit wordt de oproep dan doorgegeven naar het lokale transmissiecentrum van de dienst 100 en 101 in uw buurt.

Woon je in het zuiden van onze township (Bellegem bijv.) dan kan het wel eens gebeuren dat je dan iemand uit Pecq aan de lijn krijgt die uw pover Frans niet verstaat. Dat komt omdat uw GSM-signaal is opgepikt door een mast in Henegouwen die dan in eerste instantie uw hulpgeroep doorschakelt naar de Henegouwse centrale in Mons. VLAS is van dit probleem op de hoogte. Er is arover op 13 juni vorig jaar op federaal niveau overleg gepleegd, maar daar is sindsdien niets meer van vernomen.

Maar wat te doen als je doof bent?
Luister goed.
Eerst laat u zich registreren bij de PZ VLAS via een standaardformulier. (Formulier nog niet gevonden op de website.) U kan hierbij assistentie krijgen bij inspecteur Marc Coppens, een expert in gebarentaal tijdens de bureau-uren of na afspraak. Na uw registratie ontvangt u het GSM-nummer van de politie waarop u een SMS kunt zenden. Daarbij ontvangt u nog een geplastificeerd kaartje in broekzakformaat met daarop een lijst van gebruikte afkortingen. Altijd bijhebben.
Als fervente chatter en SMS’er zou ik dat kaartje wel eens willen zien. Staat ASAP ook op het lijstje? En wat moest bewezen worden?

Stel dat u een politietussenkomst of een feit wil melden. Dan zendt u een SMS naar het GSM-nummer van de politie door middel van afkortingen. Politie zal dan een bericht terug sturen met de bevestiging van ontvangst, de aanrijtijd en/of een antwoord op uw melding. Lezen! Ook al gaat het om een oogkwetsuur.

Belangrijk is dat u eerst de gemeente vermeldt waar u zich bevindt. Weet je het niet, dan moet u dit maar vragen aan iemand. Bij verkeersongevallen met gekwetsten het aantal opgeven (zwaar of licht – maak zelf het onderscheid) en het aantal betrokken voertuigen. Bij misdrijven (vechtpartijen bijv., een overval) altijd het aantal vermoedelijke of vermeende daders vermelden (in cijfers? afgekort?). Ook vertellen of zij nog ter plaatse zijn en of er eventueel wapenvertoon is. Afkorting: WVT. Niet WTV want aldaar weet men al vòòr jou wat er is geschied.

Niet te verstaan is dit. Maar dit was voor doven.
De politie wil voor horigen duidelijkheid scheppen over het gebruik van noodnummers. Welnu, bij een ongeval met gekwetsten moet je de 100 bellen (medische hulpverlening) en NOOIT NIET de politie (101).

Het zit zo.
Den 101 dient voor dringende politionele hulp bij volgende gevallen: ongeval zonder gekwetsten, belangrijke verkeersbelemmering, het signaleren van een spookrijder (ook als hij doof is), criminele feiten (waarvan men getuige is), diefstallen, vechtpartijen, e.d.m.

Den 100 dient uitsluitend voor dringende medische hulpverlening. Dus niet in geval u uw gehoorapparaat gestolen bent. Wel voor ziektetoestanden of ongeval thuis. Een verkeersongeval met gekwetsten. Een werkongeval. Dringende bevallingen, e.d.m.
100 ook gebruiken bij brand, overstroming, rampen. Zelfs al zijn er geen gekwetsten.

Een acuut zieke dove daarentegen SMS’t wél naar de politie.

Zo. Dat is eenvormige communicatie.
Gisteren was er politieraad.
Daar werd aan de nieuwe raadsleden de werking van de zone uitgelegd sinds de politiehervorming. Staat allemaal op internet en ook op de (heel informatieve) website van VLAS.
Wist ik veel dat er hier sinds begin 2003 een interventiegroep TARES bestaat. (Niet gevonden op de website van VLAS.)
Die moet optreden in geval van crisis-reactie. Rampen, zware ordeverstoringen. Ook bij gerechtelijke acties met verhoogd risico.
De interventiegroep beschermt zelfs magistraten als er een proces is op locatie. Beschermt speciale transporten.

Ik vraag me af of andere politiezones ook over zo’n TACTICAL RESPONSE beschikken. TARES is waarschijnlijk opgericht omdat er hier vroeger al een groepje krachtpatsers binnen de politie bestond: de eenheid IKOR genaamd. Die herinner ik me nog levendig.

Het is van de zotte.
Op internet kun je zelfs meerdere foto’s vinden van onze eigenste Kortrijkse TARES in actie. Foto’s genomen door ene Danny Dewaele. De gezichten zijn wel onherkenbaar gemaakt. Je herkent ze direct.
Je ziet er ook ontwerpen van kentekens: leeuwen en tijgers staan erop.
Minstens 7 van de 58 leden zijn continu standby. Zo is het te begrijpen waarom u al jaren geen wijkagent hebt gezien. Hij maakt deel uit van de cohorte. Falanx. Leden zijn nog uitgerust met een dij-holster, een tactische overal, bivakmuts, tactische vest, enz.
Zie www.belgian-patches.be/Tares-NL.htm.
Haast u maar naar deze site, want als de vrouw van onze korpschef dit leest zullen die enerverende prentjes algauw van het scherm verdwijnen.

Gisteren kreeg TARES een ballistisch schild. Zeg!
De meeste raadsleden dachten dat het ging om een anti-rakettenschild. Tegen Moeskroen.
Wat men met één zo’n schild gaat uitvoeren bij zware rellen (Buda) is me een raadsel.
In de politieraad werden geen foto’s getoond van het schild. Kan men er doorheen kijken? Weegt het spul 20 kilo? Staat er een paraplu op? (Niet te dragen door een vrouwelijke inspecteur.)
Politieraadsleden vragen zich dat allemaal niet af. Zijn content dat ze dit nog allemaal mogen meemaken, mits presentiegeld.

Het type van schild zal allemaal wel in het bestek beschreven staan, maar geen politieraadslid weet de dossiers liggen.
Ik zeg u : geen één.
Meerdere schilden kopen is uitgesloten. Kostprijs (raming) van het beoogde type: 20.000 euro. (P.S. Een burger kan normaliter geen ballistisch schild kopen. En niet omdat de werkelijke prijs weleens kan oplopen tot een miljoen BEF.)

Dus. Besluit. Ziet u een gekwetste agent in burger met een schild, bel de 100. Vindt u dat dit niet mag, dan de 101.

Nogal wat van onze inspecteurs en chefs vooral houden van gadgets. Hondjes zijn in onbruik geraakt. En maar fietsen.
Zou VLAS nu al in het bezit zijn van een eigen frankeermachine? Vroeger althans moest men daarvoor naar het stadhuis.

AL TWINTIG JAAR wonende op diverse plaatsen in centrum Kortrijk en NOG NOOIT van mijn leven MIJN WIJKAGENT GEZIEN . Herhaal: nog nooit. Wel veel pakmadams. Het is alsof ze vanuit de riolen komen.
Ben ik blij. Stel dat je met zo een afgestudeerde wijkagent even een praatje slaat over de dingen. Tussen haakjes: burgerpolities dragen tegenwoordig geen regenfrak meer, wel een snorretje. Alweer onmiddellijk te herkennen.

Zonder enig geruis of gedruis in de pers werd op 7 december 2006 in de Senaat een wetsvoorstel omtrent camerabewaking goedgekeurd. Geen enkele tegenstem, maar wel 16 onthoudingen.
Indieners waren Stefaan Noreilde (verslaggever- VLD), Philippe Moureaux (PS), Ludwig Vandenhove (SP.A-Spirit) en Berni Collas (MR).
Vandaag wordt er normaal gezien over dit wetsontwerp en nog een ander wetsvoorstel van SP.A-Spirit gestemd in de Commissie Binnenlandse Zaken van de Kamer. Plus nog een ander van eerder katholieke zijde.
Ons raadslid Philippe De Coene zetelt ook in deze commissie. Benieuwd hoe hij heeft gestemd en wat hij heeft ingebracht in de discussie. Spijtig: ook zijn weblog ligt stil. (Net als die van de burgemeester en alle kandidaten raadsleden.)

Zoals u weet hangen er ter stede officieel vier camera’s aan het Schouwburgplein. Bijna niemand die het weet. Werken ze eigenlijk nog wel? Kijkt er nog iemand naar om?

Om meerdere redenen hangen die daar aan een hoge paal, volkomen in strijd met de bestaande regelgeving. En het VLD-kiesprogramma wil er nog méér, maar het bestuursakkoord zegt dat men daar nog eens zal over nadenken.
(Burgemeester is gelukkig geen onvoorwaardelijke voorstander. Zo nu en dan kan men hem prijzen om zijn ietwat politiek-progressieve, beetje linkse jeugdzonden.)

We komen nog tot vervelens toe terug op de zaak van zodra de verslagen van de Kamercommissie zijn gepubliceerd.
De besproken voorstellen kunt u vinden op www.senaat.be en www.dekamer.be. Honderden bladzijden.
Zoekterm: bewakingscamera’s.

Nieuw in het wetsvoorstel van senator Noreilde is dat er een aparte regelgeving is voor drie soorten plaatsen: 1) niet besloten plaatsen (bijv. de openbare weg en parken), 2) voor het publiek toegankelijke besloten plaatsen (bijv. hotels, winkels, cinema’s, stations), 3) niet voor het publiek toegankelijke besloten plaatsen (woningen, kantoren, fabrieken).

Het wetsvoorstel van de Spiritisten (o.a. Geert Lambert) is eigenlijk tegen het plaatsen van camera’s op openbaar domein maar maakt als het ware van de nood een deugd. Wil strenge principes invoeren en vergunningen.

Hier is al vaak onze afkeer uitgesproken tegen camera’s op openbaar domein. En niet zozeer omdat zij het recht op eerbiediging van het privé-leven schenden. Dit recht is al lang ongeveer totaal afgebrokkeld.

Wel omdat ze te duur zijn. (De Veiligheidsindustrie.) Voor hetzelfde geld kunnen we op het Schouwburgplein 6 jaar lang een agent laten postvatten.
Wél omdat het fenomeen griezelig is: een toegift aan het geweld in onze maatschappij. Een abdicatie.
(Oorzaken zijn niet armoede, wel dat er geen gezinnen meer bestaan. Allemaal tweeverdieners. Niemand nog thuis
als de kindjes thuiskomen. Sleutelkinderen.)

Wél omdat de criminaliteit erdoor verschuift en van modus verandert. Zonder enig onderzoek is dat al intuïtief te merken. Ook in het Kortrijkse. Lees de lokale edities van de gazetten. Soorten diefstallen stijgend.
Wél omdat er geen significant bewijs is voor een dalende criminaliteit vanwege camera’s.
Wél omdat camera’s geen invloed hebben op impulsieve criminele daden (het zinloos geweld).

Hoeveel keer moeten we dat nu nog zeggen?
En toch voorziet het nieuwe ICT-raamcontract 250.000 euro voor het leveren en installeren van camerabewakingssystemen! Bijv. voor de winkel- enwandelstraten, het stadhuis. Wat denkt Spirit (raadslid Bart Caron) hiervan?

In de gazet van vandaag wordt gemeld dat er zich in Kortrijk een zoveelste uitzendkantoor komt vestigen. Bij die gelegenheid wordt ook gemeld dat er nog weinig “inzet en motivatie” aanwezig is bij Vlaamse werkzoekenden.
Ja, dat er zelfs mensen zijn die niet meer willen werken. Gelijk hebben ze: moesten de cultuurfilosofen van midden vorige eeuw maar niet voorspeld hebben dat we zeker vanaf het nieuwe millennium in een vrijetijdsmaatschappij zouden leven. Machines en robotten zouden het allemaal voor ons doen.
Er is nog nooit zo hard gewerkt als op vandaag. En we moeten voortaan allemaal langer werken.

Intussen is er een belangrijk begrip rondom het probleem van de werkloosheid geheel in onbruik geraakt.
De verborgen werkloosheid. U weet wel, die veger (met bezem in de hand) die daar in feite nergens voor nodig is. De koffiemadams in de ministeries. Dijkendelvers.
Allemaal dragen zij er hun steentje toe bij om de werkloosheidsgraad laag te houden. Maar werken doen ze niet.

Bij de politie heb ik er ook al zien zitten kranten lezen. Taylorisme.
Hoe kom ik daar nu zo bij?
Ook vandaag lees ik op een Kortrijkse website dan dat er bij de politiezone nog altijd ‘inspecteurs’ of CALOG’s zijn die “toch bijna niets te doen hebben”. (Ik heb ooit een vrouwelijke CALOG gekend die over de middag niet naar huis ging omdat het in de politiekantoren toch zo plezant was.)

Het is vhike die het vertelt op haar blog http://blauw.skynetblogs.be.
Zij moest niet minder dan 50 “boekskes” uitprinten én inbinden.
Wou het in eerste instantie door een drukkerij laten doen, want dat kost minder. Vhike laat zich niet graag indigniseren. Maar dat ging niet.
Toen vroeg ze of DINSKE het werk niet kon opknappen, want “die heeft toch bijna niets te doen”. Kon ook niet.
De printer van vhike staat nog altijd roodgloeiend. Een nieuwe vorm van fordisme.

P.S.
Zou de politiezone VLAS al een frankeermachine hebben?
Is de begroting op de website van de politiezone al aangepast, volgens de laatste versie?