Er is ter stede wat commotie rondom Streuvels, nu met zijn oorlogsfilm over de vlasschaard en de petitie voor dat (schrijvers)huis in Heule.
Maar heeft er dan wel iemand dat boek van Hedwig Speliers gelezen? “Omtrent Streuvels. Het einde van een Mythe.” Verschenen in 1968. En: “Als een oude Germaanse eik” van 1999? En “Dag Streuvels. Ik ken de weg alleen” (1994)?
Veel mensen hebben nare ervaringen gehad met die bakker-kleermakerszoon.
Ik ook, en niet bij zijn begrafenis, want de zonne scheen en de cafés zaten stampvol kerkgangers. 7000!

*********
Ik was twaalf toen en wou mijn schoolopstelletjes laten lezen door de grote schrijver. Want ik betwijfelde het oordeel van de schoolmeester die steeds zei dat er meer bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden moesten gebruikt worden. Tot drie toe. En meer vergelijkingen met “als”. Geen metaforen. Dat er een aartslange trein in de nacht als een kronkelnede ratelslang door het barre landschap gleed, dat vond hij pas goed.

Ik kende de weg alleen want was daar al een keer fietsend langs geweest met mijn moeder.

OPSTEL
HIER LIEGT MEN NIET

De zonne scheende.
Met mijn kinderfiets vloog ik gezwind peddelend langs de groene wegen naar het beroemde Lijsternest, op de hoge kleitkop in Ingooighem. Mijn Vader en Moeder wistenden nergens van.
Daar dan aangekomen om twee uur (cirka) dwaalde ik in eerste instantie nog wat diep verlegen en lichtjes beangstigd kijkend rond het groene nest dat eerder als een vervallen SPOOKkasteel leek met klimop. Achter het grote doorzichtige vensterraam kon ik nog bijna net de kleine gestalte van de beroemde grote schrijver Streuvels ontwaren. Wat een lang streuvelhaar dat hij droeg zeg! Ik meende echt te dromen.
Dan maar vele luttele seconden later aangebeld aan de grote, massieve vóòrdeur. En wie deedt NA eindelijk wachtten de lieftallige deur open? Alida, zijn goede en trouwe vrouwtje en echtgenote!
Was me dat even schrikken zeg. Destemeer dat zij met bovendien zachte stem verteldige – nadat ik nederig de ware bedoeling van mijn verre komst vertelde – dat meneer Stijn niet thuis was.
En dat deedt me dan wel veel pijn aan het hart in de borststreek.

Diep bedroeft huilend keerde ik daarna huiswaarts. Door mijn hete tranen heen botstige ik daarna met een geweldige vaart op een schone gepoetste auto van Volkwagen die ik weer niet had zien aankomen. Pardoes! Dat gaf toen een klap zeg. Wat stom!!
Twee dikke zwaantjes met brullende moto’s die daar het gunstige ogenblik achtten voor aangebroken stopten plots en zij onderwierpten mij aan een zwaar kruisverhoor. Ze rooken naar koele jenever uit het verre Bokma.
En ze zeiden toen wat ik daar kwam doen en waar ik woonde en vroegen maar raak of mijn vake en moeke dat wisten. “Neen,” zei ik toen naar bittere waarheid. Dan haalden ze een klein boekje boven en ik zag dat ze iets schreefden.
En daarna waren ze weg. Ik vervolgde moeizaam schreiend mijn lange vervelende weg langs de wegen naar mijn ouderlijk huis, vervoldigde ik.
Plots thuisgekomen, wie zat daar?? Twee dikke zwaantjes!! Gemoedelijk keuvelend met mijn moeder zaliger die helemaal rood zag. En vader dronkte ook een jenever. Ze spraken mij buitenproportioneel aan.

En toen moest ik vragen of zwaantjes dreupels mochten drinken op het werk. De meester had immers daarom gezegd van niet. De zwaantjes haalden dan weer dadzelfde groene boekje boven.
Wat een draai voor de tweede keer om mijn flaporen kreeg ik toen van mijn geliefde maar strenge vader!
Eind goed alles goed. Maar ik heb toen wel veel gevoelens gehad.

En zo werd een schrijversloopbaan in de knop gebroken.

P.S.
Pas op de begrafenis van Frank Lateur vernomen dat hij zijn inspiratie haalde uit de verhalen en schrijfsels van Torre Mulders (een Vindevogel uit Tiegem).
Had ik dat eerder geweten, dan was er een anonieme brief vertrokken naar zijn Alida en al haar dochters.
En nu nog heb ik zin om te vertellen wat Streuvels allemaal uitspookte als hij een keer naar Kortrijk kwam afgezakt. Met zijn vriend Tone, klokke Roeland. In Zonnewende, en daarna in de kelder onder het stadhuis. Of in ’t Vlaams Huis.
Ik heb mijn moeder zelfs nog een keer samen met Frank gezien. Hij was toen gegarandeerd niet thuis. Hij is ook een keer naar Egypte getrokken. Stijn schatte zichzelf in als een rebel, de sloeber.

Annick Dewilde is de doodbrave conservatrice van ons gerenommeerde Vlas-, Kant- en Linnenmuseum.
Isabelle De Jaegere, strenge maar ook rechtvaardige directrice-conservatrice van ons Broelmuseum, “kreeg” uit de aard der zaak de opdracht om een dienstreis naar New York te ondernemen ter voorbereiding van de tentoonstelling Futuro-textiel. Ging vroeger veel naar Londen. Via het museum van Oostende.
De afwezigheid van Isabelle mag en kan van het stadsbestuur maximaal vier dagen duren en vergoed worden.
Isabella wil in New York een belangrijke aankoop voorbereiden voor Futuro-textiel. Ja? Ja?? Wie heeft er haar die tip gegeven? Het mandaat? Waarom? Heeft ze daar intieme kennissen uit Kortrijk?
Annick van het linnenmuseum is er niet bij. Annick mag nooit ergens naartoe. Krijgt nooit een reisopdracht. Zou nochtans eens dringend moeten uitgestuurd naar de musea en galerijen van Santa Fé in New Mexico. Gewoon om te kijken. Om inspiratie op te doen. Meer speciaal in het Museum of International Folk Art. Zie eens op www.moifa.org.

P.S. (1)
De Algemene Vergadering van het Broelmuseum komt al geruime tijd (maanden) niet meer bijeen. Ooit is er een keer een vergadering afgelast bij gebrek aan te bespreken punten ! Geen lid van de A.V. dat weet waarover Futuro-textiel gaat.

P.S. (2)
Er is beloofd dat zeker in mei een publieke bespreking zou gebeuren van de doorlichting van de musea, gemaakt door prof. De Brabander.
Nog geen datum of plaats gekend. Wanneer is Isabella terug?

Stad is alwéér gedagvaard wegens het weigeren van een huwelijksvoltrekking.
Sinds die keer dat er mij met 100.000 oude Belgische franken in ’t handje liefdevol is aangeboden om een “marriage de complaisance” aan te gaan laat dit fenomeen me niet meer los.
En aangezien de schepen van Burgerlijke Stand alhier nu van VLD-obediëntie is (te voren was het Hilde Demedts, nu Marie-Claire Vandenbulcke) lijkt het toch nuttig om hier een keer in extenso weer te geven wat de meningen zijn van de CD&V-coalitiepartner in verband met dit fenomeen.
De CD&V-standpunten hieromtrent worden in het federale parlement altijd voorgedragen door de Antwerpse Nahima Lanjri.
Even luisteren.

Officieel heeft de CD&V op 23 maart laatstleden volgende meningen over de aanpak van schijnhuwelijken gepubliceerd.

1. De wet rond de bestraffing van schijnhuwelijken moet effectief uitgevoerd. Die wet is ondertussen één jaar oud en heeft nog tot geen enkele veroordeling geleid.
2. De parketten moeten ondersteund worden zodat ze ook effectief kunnen optreden.
3. Er moet een uniforme aanpak van de schijnhuwelijken komen, in binnen- en buitenland. De aanpak moet gelijk zijn in alle gemeenten van ons land, middels duidelijke administratieve onderrichtingen en informatiepakketten ten behoeve van de gemeentelijke diensten bevolking.
4. Er moet een databank geïnstalleerd waarin alle pogingen tot schijnhuwelijk en vernietigingen van schijnhuwelijken worden geregistreerd en tevens statistisch materiaal wordt bijgehouden.
5. Preventieve onderzoeken naar schijnhuwelijken moeten transparant gebeuren en aan een aantal principes voldoen. Bijvoorbeeld: een termijn bepalen waarbinnen de woonstcontrole moet gebeuren. Duidelijke informatie verstrekken. De geïnterviewden een schriftelijk verslag van het interview meegeven. Objectiviteit in de vraagstelling nastreven.

Puntje 5 is ongetwijfeld ook in Kortrijk een heikel punt.
Wisselingen van schepenen en ambtenaren bijvoorbeeld brengen andere procedures (werkmethodes) mee. Strenger of minder streng. Méér of minder deskundig. Dat zou toevallig niet mogen.
Puntje 4 kan ook eens ter stede én in de politiezone VLAS ter harte worden genomen.

Maar Nahima Lanjri vertelt in het parlement nog een paar zaken die men in Kortrijk ook best eens kan beluisteren.

Sinds 21 februari 2006 zijn schijnhuwelijken en óók pogingen daartoe strafbaar. En zowel de vreemdeling die met zijn huwelijk een verblijfsrechtelijk voordeel beoogt als de persoon die hem daarbij behulpzaam is, kunnen worden bestraft.
Straffen (boeten of gevangenis) zijn gradueel, naargelang er al of niet geldsommen of dwang bij te pas kwam.
Welnu, volgens Lanjri zijn de sancties veel te licht.
Want gangbare prijzen voor de partner die bereid is om een schijnhuwelijk aan te gaan lopen nu gemakkelijk op tot 20.000 euro! De geldboeten staan totaal niet in verhouding daarmee.
En gevangenisstraffen onder de 6 maanden worden toch niet uitgezeten.

Lanjri vindt ook dat bij nietigverklaring van het huwelijk de verblijfsvergunnning en de eventueel Belgische nationaliteit automatisch moeten worden afgenomen.
En over gezinshereniging bij een schijnhuwelijk is zij ook al niet zeer voorstander van.

In een resolutie die Lanrji ooit heeft ingediend bij de Kamer vraagt zij nog aan de regering om een meldpunt te installeren waar mensen die in aanraking komen met pogingen tot het aangaan van een schijnhuwelijk dit in alle discretie kunnen laten weten. Een kliklijn !

Wat willen we nu zeggen?
Dat de CD&V inzake schijnhuwelijken en pogingen daartoe werkelijk van de harde lijn is.

Sinds een circulaire van 13 september 2005 zijn ambtenaren van de Burgerlijke Stand verplicht om elk gemengd huwelijk tussen een EU-onderdaan en een illegale vreemdeling te melden aan het bureau opsporingen van de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ). Dat bureau informeert dan de verschillende Burgerlijke Standen over mogelijke andere huwelijkspogingen.
Voor de jaren 2004, 2005 en 2006 werden resp. 1.343, 2.247 en 5.474 pogingen genoteerd.

Nahimi Lanjri wil méér.
Zij wil dat ambtenaren van de Burgerlijke Stand en parketten ook aan DVZ verplicht melden dat er ergens een schijnhuwelijk is afgesloten. En dat de betrokken vreemdeling in een schijnhuwelijk onmiddellijk wordt gerepatrieerd… (Commissie Binnenlandse Zaken van 18 april.)
(In de huidige stand van zaken laat de vreemdelingenwet dit niet toe. Maar binnenkort worden tijdelijke verblijfsrechten toegekend die kunnen worden beëindigd bij echtscheiding of afwezigheid van een werkelijk gezinsleven.)

KLASSEHUWELIJKEN

Hebben niets te maken met schijnhuwelijken.
Maar nu we het toch over trouwen hebben, even aanstippen dat een huwelijk buiten de “normaal voorziene dagen en uren” voortaan bijkomend 100 euro zal kosten. Bovenop de 30 euro voor een huwelijksaangifte, of de 15 euro voor de aflevering van een huwelijksboekje zonder huwelijksaangifte.

In de laatste gemeenteraad van 16 april kwam van het College geen goede verduidelijking over wat “normaal voorziene dagen en uren” zijn. En ook niet over wat de toegevoegde waarde zou kunnen zijn van een huwelijk à rato van 100 euro.
Krijgt iedereen nu een rode loper? Een cadeautje (peper- en zoutvat)? Laurierboompje in de zaal? Een receptie in het stadhuis, de Beatrijszaal? Standaardhuwelijken van “het gemeen” gaan naar de kelder onder het oude stadhuis?

De invoering van een elitair klassehuwelijk wordt door de nieuwe schepen Vandenbulcke gemotiveerd met het feit dat steeds minder gelovigen kiezen voor een goddelijk verbond in de kerk, maar dan toch in het stadhuis met enige luister een burgerlijk huwelijk willen sluiten.

Tevergeefs gezocht op www.kerkinkortrijk.be naar de tarieven voor een poepchique huwelijksmis in Sint-Maartenskerk of andere. Met bimbambeieren van de klokken, ook op zaterdagnamiddag.

KENT U SOMS NOG GEMEENTELIJKE DIENSTEN DIE VOOR HUN ADMINISTRATIEVE DIENSTVERLENING ONDERSCHEID MAKEN TUSSEN DE RIJKE EN ARME MENS?
Dat een VLD-schepen zo’n discriminatie invoert lijkt coherent met een bepaald soort diepblauwe liberale maatschappelijke opvatting over standen en klassen.
Maar anderzijds zegt een helderrode socialist toch ook altijd dat men het geld moet halen waar het zit. Leg deze paradox maar eens voor aan een specialist in politieke ethiek.
Dat wordt tobben.
Zal men voortaan bij geboorteaangiften een ander retributietarief hanteren op normale uren of dagen en anderzijds abnormale ?? Bourgeoisie die méér betaalt dan het standaardtarief krijgt dan wel een doos doopsuiker? (Echte Kortrijkse burgerij heeft het over “dragée de baptême”.) En een DNA-onderzoek tegen kostprijs.