Hier ter redactie is sinds dagen en nachten geen bericht meer binnengelopen van onze stagiair-reporter (STR) op reis. Noch van onze redactiesecretaresse.
Laatste teken van leven kwam uit Kuressaare, dat is sinds 1998 – of net daarvoor, hoe komt zoiets tot stand? – een vredige zustergemeente van Kuurne, op het eiland Sarremaa in Estland. (Sarremaa betekent: eiland. In het Russisch: iets van “ezel”.) Coördinaten: 58°24 NB en 22°30 OL. (De zon schijnt al vanaf 4 uur PM regelrecht in je ogen, dus altijd petje op, als toerist.)

Nu pas alarmerende telefoon van de burgemeesteres van Kuressaare, Urve Tiidus.
(STR) weet dit als jonge stagiair niet, maar kortrijkwatcher staat al jaren op goede voet met pisteidenantajana Urve, een prettige verschijning (wel blond) en daarbij nog lid van de Reform Party, de liberale EESTI REFORMIERKOND. Is o.a. voorstander van de vlaktaks. Wij kunnen ook daarom allemaal samen met Carl Vereecke (VLD-burgemeester van Kuurne) en de schepen van cultuur Germain Vandesompele door één deur in om het even welk spa-hotel van het eiland.

“Ma armastan sind,” zegt Urve.
En start een lang verhaal over wat er daar allemaal met (STR) aan de gang is op de nabijgelegen camping. Hut 53 en de vlakbij gelegen sauna. Erg belastend voor reporter (STR). Volgens mij – maar dat is voorlopig vanuit buikgevoel beoordeeld – is hij in handen gevallen van Russische penozefiguren en stoeipoezen.

Is Urve wel objectief met haar relaas? Altijd nagaan. Nooit geloven wat men zegt, dat is hier de stelregel ter redactie.
Stagiair-reporter is namelijk eerder van linkse strekking – net daarom aangeworven – en tegenstander van de vlaktaks en de vermindering van de BTW voor de rijkmensen in de horeca.

Burgermoeder Urve vertelt dat 7 km westwaarts van haar dorp (kant strand) rondom de blokhutten van (STR) nu ook Adelaïde Kunavicute, Ina Mancini, Hanna Mäe, Maris Golab en ene Silva (uit Kuurne?) zijn aangemonsterd. Trainen zich om op torenhoge naaldhakken door het mulle zand te lopen. Dat er een sfeervolle verlichting heerst zoals van rood zwaailicht. Opzwepende, ritmische muziek die het tempo hoog houdt. Chocolade-massage en Cleopatra milkbath is geprogrammeerd. Modderbaden. De luxueuze setting is bijna cult te noemen. De verkleedhokjes op het strand zijn voor wie enigszins op de hoogte is: doorzichtig.
Urve wil erbij zijn, maar mag niet van haar lokale korpschef? Moet kunnen.

WE WILLEN DIT ALLES WEL EERST EVEN NACHECKEN.
HIER GEEN PORNO.

Als dit alles bewaarheid wordt is het met onze stagiair afgelopen.

Naschrift

Urve van Kuressaare is zopas in Kuurne gearriveerd met de nodige bewijsstukken. Logement: “De Katte”.
(STR) kreeg met een fax vanuit “De Middenstand” stante pede zijn C4, naar buiten uit ingevolge herstructurering van zowel redactie als directie.
De overgestileerde hutten (“Sodom” en “Gomorra”) zijn op een valse naam gekocht. (Poets.) Hij steekt de draak met het volkslied “Mu Isaama, mu öhn ja rööm”. En met alle Estische volksliedjes. Wat voor Urve Tiidus de spuigaten liet uitlopen was dat (STR) nu ook haar beste vriendin Lehio opvallend veel siliconenwerk en paardenstaarten heeft aangepraat. En voor de dikbuikige gasten uit Sint-Petersburg zingt van “kui kaunus oled sal”. MOISTURIZING !

Onze sterreporter STR is Tallinn vlug kotzebeu geworden.
De hoofdstad van Estonia is overspoeld door toeristen, duizend maal erger dan Brugge. Maar toen hij dat na het soldaat maken van een fles Virn Valje – het beste merk – begon uit te roepen op het terras van het Bierhaus verwees men hem koel naar de gelijknamige straat KOTZEBUE. Onze fantasieloze straatnaamcommissie kan zich hierdoor laten inspireren.

STR dacht dat hij in Heidelberg zat, of nog erger: Tyrol. Namen van cafés als Old Hansa, Tristan, Isolde, Bogapot. Volkdans, zoals de dans “zoeken naar de speld”. Een stampende boerenjongen met leren laarzen en strohoed kijkt zoekend onder de bewerkte rokken van huppelende meisjes, rok bijeengehouden door een versierd lijfstuk, met een schort en een hoofddoek aangevuld met ornamenten. Staartvlechten.

En toch is er hem iets overkomen wat in Kortrijk ondenkbaar is.
Stel dat u uit ons oud stadhuis komt en dat er aan de overzijde een jongeman staat met een grote affiche, volgeschilderd met een compilatie van sensuele, opgespoten lippen. Daaronder een pijl die verwijst naar het Erotisch Museum. Vijftig meter verder, laat ons zeggen ter hoogte van het Salonske op de Grote Markt. En stel dat u aan de uitgang verwezen wordt naar een op loopafstand gelegen seksshop, laat ons zeggen ter hoogte van de antiquair uit de O.L.Vrouwstraat.
Ondenkbaar in Kortrijk?
Laat onze schepen van toerisme Jean de Bethune daarover nu toch maar eens brainstormen in het ondernemerscentrum. Kortrijkwordt dan helemaal een bruisende stad.

Sterreporter meldt nog dat de juffrouw aan het loket van het museum een verrukkelijke, amberkleurige dame is. Hotpants met kamelenteen, hakken als huizen zo hoog. Overal amber: oorbellen, hals- en heup- en enkelsnoeren. In de ook al amberen naaldhak rechts zit een insect uit het steentijdperk ingevroren.

STR liegt dat het gedrukt staat.
Nu belt hij dat de amberkleurige juffrouw hem stond op te wachten op de voorplecht van de ferry naar het eiland Saaremaa. Dat hij zich daar met dat goddelijk schepsel – het beste wat het Slavische ras ons heeft te bieden – in de bossen zal terugtrekken, in een blokhut met zicht op zee en wellicht nooit meer zal terugkeren.

Toch niet in de buurt van KURESSAARE?
STR is in Kuurne geboren. Hij zal nogal verschieten als hij daar een wegwijzer ziet: Kuressaare-Kuurne 2358 km. In werkelijkheid is het 2400,5 km.
Die wegwijzer verwijst naar alle zustersteden van Kuressaare. Tip voor schepen Lieven Lybeer van jumelages. Zet zo een wegwijzers ook op onze Grote Markt. Dan vindt u en uw lieve eega onmiddellijk de weg voor uw jaarlijkse snoepreisjes.

Toegegeven, onze sterreporter in de dop heeft een zekere feeling voor accomodaties.
In Riga – DAT IS IN LATVIA – heeft hij zijn intrek genomen in een reusachtige hal van 40 meter hoog die is omgebouwd tot hostal voor backpackers. Vroeger deed het gebouw dienst als hangar voor een Zeppelin. Ligt samen met nog vier gelijkaardige hallen die allemaal groter zijn dan die van de Xpo midden een de centrale markt met een oppervlakte van 16.000 vierkante meter. Schepen de Bethune moet daar ooit geweest zijn toen hij onze maandagmarkt wou verplaatsen.

Sterreporter STR deed een merkwaardige urbanistische vondst, die helaas niet in Kortrijk werd toegepast. Net door de armoede is er in de binnenstad van Riga sinds wereldoorlog 1 weinig gebouwd en gesloopt zodat er nog steeds een heel mooie en vrijwel gave stad van het begin van vorige eeuw te zien valt.

Onze jonge reporter heeft het woord holocaust leren kennen bij zijn bezoek aan het Bezettingsmuseum en blijkbaar besloten van voortaan een melodramatisch leven te leiden. Hij eet in het kraakkaffee MIERIKSWORTELSANDWICH en heeft een laptop geleend bij het verhongerd meisje met de naam Koidula, wat wil zeggen meisje van de dageraad.

Nu STR dat museum heeft bezocht over de terreur van de Duitsers en de Russen in Letland waant hij zich een expert inzake oorlogsmisdaden en correspondeert nu druk met onze Kortrijkse nazist, fascist, nationalist en jodenhater Siegfried Verbeke van wie we weten dat hij door toedoen nog wel van onze sterjournalist opgesloten zit in de Spandau-gevangenis van Berlijn. Zie een vorige reportage.

Toen Duitse Einsatzkommandos in Riga binnenvielen werden tientallen Joodse families binnengedreven in Die Greise Hor Shul, een synagoge. In de kelder zaten al 300 joodse vluchtelingen. Het gebouw werd bestookt met granaten en in brand gestoken. Siegfried Verbeke beweert dat het wel Letse nazisten waren die het vuur hebben aangestoken. En de discussie tussen STR en Verbeke duurt nog altijd voort. Volgens Siegfried is het niet waar dat het percentage overlevenden van de holocaust in Letland het laagste is van Europa. Met name 1,9 procent. Siegfried zegt dat er geeneens Joden woonden in Letland.

Intussen staan wij hier in de redactielokalen van Kortrijkwatcher stomverbaasd over het feit dat onze reporter van overal in de Baltische staten kan mailen met een laptop. Alle steden zijn gecoverd met WiFi. Zopas meldt hij nog dat er in alleen al de stad Tallinn – dat is Estland – niet minder dan 300 plaatsen draadloos verbonden zijn met internet.
Voor wanneer zoiets in Kortrijk, stad van innovatie en creatie.

Hij zit in Lithuania !
Meer speciaal in Vilnius. Nu begrijpen we pas hoe hij zich zo vlug verplaatst. Starreporter in spe heeft een bedrijfswagen van de directie van onze weblog (een Kia) in beslag genomen.
(STR) logeert in een kraakpand in de wijk Uzipis, dit is “achter de rivier”.
Kennen we.

We waren erbij toen de wijk op 1 april 2000 zijn onafhankelijkheid uitriep. Bewoners waren verbolgen over de verwaarlozing van hun stadsgedeelte, terwijl het oude centrum geheel werd vernieuwd en vercommercialiseerd.
Vergelijk met wat in onze stad gebeurt: hartje Kortrijk onder de knoet van het consumentisme platgegooid en Overleie is intussen verloederd.

“U Z UPIO” is nu een Res Publica, een vrije republiek. Met eigen grondwet, een president, een burgemeester, een bisschop en eigen leger (twaalf sodaten). De Dalai Lama was er al tweemaal, en is nu ereburger van de ministaat. Eri slechts een ambassadeur, in Moskou.

De regering van de Uzipis Republic komt bijeen in een afspanning gelegen vlakbij het kraakpand waar onze stagiair een onderkomen vond, aan de brug die tegelijk dienst doet als douanekantoor.
Er is geen parlement want de bevolking is tegelijk regering.

De grondwet omvat uitsluitend rechten van de mens als burger.
Enkel art. 27 vervat een plicht: ” De mens moet zich zijn naam herinneren” (bedoeld is: na kroegentocht).

Art.1 is ook toepasselijk op Overleie. “Mensen hebben het recht om te leven langs de rivier, en de rivier heeft het recht om naast mensen te vloeien.”
Art. 3: ” Mensen hebben het recht om te sterven, maar het is geen plicht.”

Dieren hebben ook rechten.
Art. 12: “De hond heeft het recht om hond te zijn.”
Art. 13: “De poes heeft het recht om de eigenares niet lief te hebben, maar moet in moeilijke tijden toch assistentie verlenen.”

Art. 37 is vertroostend: ‘Mensen hebben het recht om niet bang te zijn.”
Het laatste artikel van de constitutie luidt: “Geef u niet over.”

De republiek U Z UPIO kent eigen verkeersborden.
Een blauw bord geeft de lachzone aan. Een driehoek duidt aan dat men met de wagen mag in de rivier duiken.

De republiek heeft een zusterstad: Montmartre.
Onze reporter (STR) doet een oproep naar schepen Lieven Lybeer.
Laat Overleie een jumelage regelen met Uzupis. Alweer een snoepreisje meer per jaar.